Το φριχτό στοίχειωμα του συνοικισμού Συγγρού, το 1928 (Μέρος 21ο)…

Ο ίδιος υπάλληλος της “ΒΡΑΔΥΝΗΣ” που είχε σταλεί για να πληροφορηθεί αν κατοίκησε η προσφυγική οικογένεια στο στοιχειωμένο σπίτι, είχε επιφορτιστεί και με το καθήκον να συναντήσει τη χήρα Ελένη Παπουτσιδάκη και να τη ρωτήσει αν είχε τίποτε νέο να τους ανακοινώσει.

Η χήρα, λοιπόν, του διηγήθηκε ότι είχε δει ένα παράξενο όνειρο πολύ πριν εμφανιστεί στον ορίζοντα των ερευνών τους ο Στέλιος Γραβαρίας.

Είδε την ξανθή κόρη ξαπλωμένη σ’ ένα μνήμα. Στα πόδια της στεκόταν όρθιος ένας ψηλός άντρας που βαστούσε μαχαίρι και αντίκρυ, στο κεφάλι της, ένας άλλος άντρας, χαμηλού μάλλον αναστήματος.

Ήταν οι δύο άντρες των οποίων είχε δει φωτογραφίες, κατά τη διάρκεια της ύπνωσής της, να βαστά το ξανθό κορίτσι και που δεν είχε κατορθώσει τότε να ξεχωρίσει καθόλου τα χαρακτηριστικά τους. Τώρα, όμως, τον ψηλό άντρα τον έβλεπε καθαρότερα. Ήταν μελαχρινός, με καστανά, εκφραστικά μάτια και μικρό μουστάκι.

Επίσης, ο Στέλιος, στην ανακοίνωσή του, αδιάφορο αν προερχόταν από τον ίδιο ή από το κυρίαρχο ακάθαρτο πνεύμα, τους είχε ήδη κάνει λόγο για δύο άντρες, με έμφαση στον ψηλό.

Ο φίλος του Αρχισυντάκτη Δεβάρη, ο οποίος είχε αναλάβει την έρευνα στη Λαμία, τους έγραψε ότι ολόκληρη η πόλη ήταν ανάστατη και όλοι προσπαθούσαν να μάθουν πληροφορίες για το όνομα της γυναίκας που ερευνούσαν. Οι ιερείς, οι δάσκαλοι, τέθηκαν σε κίνηση, ενώ οι νέοι και οι νέες συζητούσαν ολημερίς την τραγική ιστορία του ξανθού κοριτσιού, την οποία έμαθε αστραπιαίως όλη η Λαμία.

Στις 29 Μαρτίου του 1928, λοιπόν, οι δημοσιογράφοι της “ΒΡΑΔΥΝΗΣ” έστειλαν καινούριες λεπτομέρειες, τις οποίες ζήτησαν μερικοί Λαμιείς, που γύρευαν να διασταυρώσουν την ταυτότητα της ξανθής κοπέλας. Επιστρατεύθηκαν ακόμη και ιδιωτικοί ντεντέκτιβ.

Εκείνη την ίδια νύχτα, τελικά, κατά τις 21:30, στον πνευματιστικό κύκλο του Χρήστου Δημάρατου, επί της οδού Μαραθώνος, στον αριθμό 38, αφού περατώθηκαν τα συνηθισμένα πειράματα της ημέρας, ο κύκλος απασχολήθηκε με το στοιχειωμένο σπίτι. Ως μέντιουμ χρησιμοποιήθηκε ο Μιχαήλ Λήπας, ο οποίος έλαβε την εντολή να μεταβεί στον χώρο, στον συνοικισμό Συγγρού, και να επικοινωνήσει με το πνεύμα του ξανθού κοριτσιού.

Σύμφωνα με το μέντιουμ, λοιπόν, η ξανθιά κοπέλα αγαπούσε ένα ψηλό άντρα, ο οποίος δεν ήταν και αμέμπτου διαγωγής. Της φέρθηκε βάναυσα και την εγκατέλειψε. Η καρδιά της ράγισε και ο νους της διασαλεύτηκε. Ρίχτηκε σ’ ένα πηγάδι κι αυτοκτόνησε. Περίμενε η σορός της ενάμιση μήνα για να εντοπιστεί και να θαφτεί. Εν τω μεταξύ, το φάντασμά της, απαρηγόρητο, άρχισε να στοιχειώνει το σημείο.

Σε ερώτηση του υπνωτιστή προς το μέντιουμ εάν το πνεύμα της θα παρουσιαζόταν ξανά στο στοιχειωμένο σπίτι, αποκρίθηκε πως θα εμφανιζόταν πάλι, αρκεί ο κύκλος των συμμετεχόντων να ήταν στενός και ομοιογενής.

Συνεχίζεται…

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ”, στις 30/03/1928…