Ένας Ιταλός συγγραφέας ισχυριζόταν ότι έλυσε το ζήτημα της ταυτότητας της περίφημης Τζοκόντα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Η επικρατούσα άποψη ότι ο περίτεχνος αυτός πίνακας αναπαριστούσε τη Μόνα Λίζα, την τρίτη σύζυγο του Francesco del Giocondo, δεν υποστηριζόταν πλέον. Κι αυτό γιατί, κατά την εποχή την οποία ζωγραφίστηκε αυτό το ανυπέρβλητο αριστούργημα της Αναγέννησης, η Μόνα Λίζα ήταν μόλις είκοσι πέντε ετών, ενώ στον πίνακα η εν λόγω γυναίκα με το αινιγματικό χαμόγελο φαίνεται μεγαλύτερης ηλικίας.
Σύμφωνα με τον Ιταλό συγγραφέα, λοιπόν, επρόκειτο για το πορτρέτο της Costanza d’ Avalos, μιας ιδιαιτέρως φημισμένης γυναίκας για την καλλονή της και για την άμυνα την οποία αντέταξε κατά των Γάλλων στη Νεάπολη, το 1503.
Η Costanza, η οποία ήταν τότε τριάντα οχτώ ετών, κατά τα φαινόμενα, είχε επισκεφτεί τη Ρώμη και εκεί ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, αυτός ο πολυσχιδής δημιουργός, ο πολυμήχανος εφευρέτης και πολυπράγμων καλλιτέχνης, τη ζωγράφισε κατ’ εντολήν του Πρίγκιπα Colonna.
Προς απόδειξη των ισχυρισμών του, ο συγγραφέας στηριζόταν σε τρία ποιήματα ενός Ιταλού ποιητή της εποχής εκείνης, του Enea Hirpino, στα οποία αναφερόταν στο έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, που τόσο τον είχε εντυπωσιάσει.
Κατά τον ποιητή, ο οποίος ήταν ερωτευμένος με την όμορφη Costanza, ο “μεγαλοφυής άντρας και καλλιτέχνης δεν κατόρθωσε παρ’ όλα αυτά να αποδώσει στο ξακουστό έργο του την απαράμιλλη καλλονή, την οποία είχε δημιουργήσει ο Ουρανός”.
Ως γνωστόν, στον ζωγραφικό πίνακα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι θα θαυμάζονται στους αιώνες το μυστηριώδες βλέμμα, το θεϊκό μειδίαμα και η υπέροχη χάρη των χεριών της Μόνα Λίζα.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, στις 20/07/1937…
