Γύρω στα 1930, ένας νέος, ο οποίος είχε την ιδιότητα ισχυρού μέντιουμ χάρις στην οποία μπορούσε να γράφει αυτομάτως και κάποτε και στα λατινικά, μια γλώσσα που δε γνώριζε, περπατούσε μια μέρα έξω από το χωριό του, κρατώντας ένα μπαστούνι.
Καθώς προχωρούσε μέσα στα χιόνια, ένιωσε μια στιγμή το μπαστούνι να τρέμει στα χέρια του και ευθύς, δίχως να έχει καμιά συναίσθηση, έγραψε πάνω στο απάτητο χιόνι:
“Γύρισε στο σπίτι σου. Ο πατέρας σου πέθανε σήμερα το πρωί. Ο Ρ. θα σου δώσει τις πληροφορίες”.
Ο νέος ξαφνιάστηκε και έντρομος, γύρισε πίσω, σχεδόν τρέχοντας. Στον δρόμο συνάντησε πράγματι τον Ρ., ο οποίος τον πληροφόρησε ότι ο πατέρας του σκοτώθηκε, πέφτοντας από τη στέγη του σπιτιού τους. Όταν έφτασε συγκλονισμένος στην πατρογονική εστία του, διαπίστωσε ότι ο πατέρας του είχε όντως σκοτωθεί, όπως τον είχε ενημερώσει ο Ρ. πριν από λίγο.
Δεν είχε περάσει πολύς καιρός, όταν ξαφνικά αρρώστησε και ο ίδιος. Σε μια στιγμή έκστασης, άρπαξε την πένα του, τη βούτηξε στο μελάνι κι έγραψε αυτομάτως:
“Θα πεθάνεις μεθαύριο στις 3:00 μ.μ.”
Δύο μέρες μετά και ακριβώς στις 3:00 μ.μ., ο νέος κείτονταν νεκρός.
Σε μια άλλη περίπτωση, ο Edwin Roussin, ενώ μετέβαινε για να ψάλει στην εκκλησία του Saint Luke στο Σαν Φρανσίσκο, υπέστη καρδιακό επεισόδιο και κατέληξε νεκρός. Τρεις ώρες αργότερα, ενώ τον περίμενε ο Επίτροπος του ναού, αγνοώντας φυσικά τον αιφνίδιο θάνατό του, είδε ξαφνικά μπροστά του ολοκάθαρα το φάντασμα του ψάλτη. Το γεγονός αυτό, μάλιστα, πιστοποιήθηκε από πολλούς αυτόπτες μάρτυρες, η αξιοπιστία των οποίων δεν επιδεχόταν αμφισβήτησης.
Ένας άλλος άντρας, ο γνωστός Άγγλος εκδότης και πνευματιστής William Thomas Stead, είχε δύο φίλες, οι οποίες ήταν πολύ δεμένες μεταξύ τους. Η μία ονομαζόταν Julia A. Ames και η άλλη Miss Ε. Οι δυο αυτές κοπέλες είχαν υποσχεθεί να εμφανιστούν ως όραμα η μία στην άλλη σε περίπτωση θανάτου.
Πράγματι, λοιπόν, ύστερα από λίγο καιρό, στις 12 Δεκεμβρίου του 1891, η Julia πέθανε στη Βοστώνη σε ηλικία 30 ετών από πνευμονία. Η Miss Ε. είδε ένα βράδυ την πολυαγαπημένη φίλη της να εμφανίζεται μπροστά της, ακτινοβολώντας από ευτυχία και σε λίγο, χάθηκε σαν αραχνοΰφαντο, λεπτεπίλεπτο συννεφάκι.
Μάλιστα, η εμφάνισή της αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές. Ο Stead, ο οποίος ήταν μέντιουμ και ειδικός στην αυτόματη γραφή, παρεκλήθη να καλέσει το πνεύμα της Julia και να κατορθώσει μια επικοινωνία μαζί της. Σε μια πνευματιστική συνεδρίαση, λοιπόν, ο άντρας έπεσε σε καταληψία και αισθάνθηκε το χέρι του, σαν να είχε αποκτήσει μια δική του οντότητα, να σημειώνει στο χαρτί τα εξής:
“Πείτε στη φίλη μου να θυμηθεί τα λόγια που ανταλλάξαμε, όταν είχαμε συναντηθεί την τελευταία φορά στο σπίτι της Madame Minerva”.
Η φράση αυτή, αν και ήταν ακατανόητη για τον Stead, έδωσε αφορμή στη Miss Ε. να βεβαιωθεί ότι το πνεύμα που είχε παρουσιαστεί ενώπιόν τους ήταν πράγματι το πνεύμα της καλής της φίλης, της Julia A. Ames, διότι λίγες ημέρες πριν τον πρόωρο θάνατό της, είχαν όντως επισκεφτεί τη Madame Minerva.
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι επρόκειτο περί τηλεπαθητικής σύμπτωσης. Αλλά το περιστατικό είχε και συνέχεια, που προξενούσε κατάπληξη και στους πλέον δύσπιστους.
Ύστερα από λίγους μήνες, η Miss Ε., σε μια πνευματιστική συνεδρίαση με τον William Thomas Stead, έλαβε το εξής σημείωμα, μέσω αυτόματης γραφής, από το πνεύμα της Julia:
“Να είστε υπομονετικός όσον αφορά στη Miss Ε., η οποία πρόκειται να έρθει σε συνάντηση μαζί μου κατά το τέλος του έτους”.
Η ειδοποίηση αυτή είχε επαναληφθεί και άλλοτε, αν και τίποτε δε φανέρωνε ότι θα πραγματοποιούνταν, μιας και η Miss Ε. είχε γλιτώσει εν τω μεταξύ από διάφορα μικροατυχήματα και ασθένειες.
Για παράδειγμα, η Miss Ε., λίγο καιρό μετά από αυτή την υπερκόσμια προειδοποίηση, είχε καταπιεί από απροσεξία ένα μικρό καρφί. Οι θεράποντες ιατροί της είχαν απελπιστεί για τη σωτηρία της, αλλά εν τούτοις η νεαρή γυναίκα θεραπεύθηκε όλως απροσδόκητα. Το περίεργο ήταν ότι το πνεύμα της Julia είχε προφητεύσει ότι η φίλη της θα θεραπευόταν τόσο από το καρφί, όσο και από τη γρίπη από την οποία είχε προσβληθεί αργότερα.
Όμως, κατά τις ημέρες των Χριστουγέννων, στα τέλη της χρονιάς, η Miss Ε. αρρώστησε βαριά και το πνεύμα της Julia A. Ames, το οποίο είχε κληθεί από τον Stead, διεμήνυσε τα εξής:
“Δώστε στην καλή μου φίλη τον τελευταίο ασπασμό, γιατί δε θα την ξαναδείτε στον κόσμο των θνητών”.
Πράγματι, δυο μέρες μετά, η Miss Ε., εντελώς αποκαμωμένη από τη βαριά ασθένειά της και υπό την επήρεια ενός πυρετικού παροξυσμού, έπεσε κατά λάθος από το παράθυρό της και σκοτώθηκε ακαριαία, επιβεβαιώνοντας τη μακάβρια προφητεία της νεκρής φίλης της.
Ο William Thomas Stead είχε δηλώσει σχετικά:
“Δύναμαι να αποδείξω την αυθεντικότητα του γεγονότος αυτού, παρουσιάζοντας τα χειρόγραφα των διάφορων αγγελιών και ειδοποιήσεων, αλλά και δια μέσου της μαρτυρίας των δύο γραμματέων μου, στους οποίους είχα ανακοινώσει τις προειδοποιήσεις της Julia”.
Τέτοιες τραγικές πνευματιστικές προφητείες και συχνά η σύνδεσή τους με τη μυστηριώδη αυτόματη γραφή είχαν προξενήσει κατάπληξη στην παγκόσμια κοινή γνώμη και είχαν εγείρει πλήθος συζητήσεων, αλλά και αντιδράσεων.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ”, στις 10/02/1938…