Το 1937, κατά τη διάρκεια εργασιών θεμελίωσης ενός μεγάλου εργοστασίου στα περίχωρα της πόλης Βροσίλοβσκ, στις υπώρειες του Καυκάσου, ανακαλύφθηκε σκελετός φάλαινας τεραστίων διαστάσεων.
Σύμφωνα με τους παλαιοντολόγους, οι οποίοι εξέτασαν τον σκελετό, η φάλαινα αυτή έζησε πριν από 150.000 χρόνια. Ισχυρίζονταν, επίσης, ότι τη μακρινή εκείνη εποχή ο Καύκασος καλυπτόταν από θάλασσα, της οποίας μέχρι τότε αγνοούνταν η ύπαρξη.
Βεβαίως, η θάλασσα δεν είχε το σημερινό ύψος του Καυκάσου. Το όρος εμφανίστηκε αργότερα ίσως και καθώς ανυψωνόταν, έφερε πάνω στις πλαγιές του και τον σκελετό της πελώριας φάλαινας.
Άλλωστε, και στην οροσειρά των Άλπεων βρέθηκαν απολιθωμένα οστρακοειδή της Τρίτης Γεωλογικής Εποχής.
Η ανακάλυψη τεράστιου σκελετού φάλαινας στον Καύκασο πρωτίστως εντυπωσίασε τους επιστήμονες και ακολούθως, τους βοήθησε να κατανοήσουν το πώς η Γη συνεχίζει να αλλάζει μορφή, ακόμα κι όταν δεν το καταλαβαίνουμε.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, στις 06/09/1937…