Στις 31 Οκτωβρίου του 1968, ο Βρετανός επιχειρηματίας Ντόναλντ Κράουχερστ απέπλευσε με το ιστιοπλοϊκό του σκάφος “Teignmouth Electron”, τύπου “τριμαράν”, από το Teignmouth της επαρχίας του Ντέβον, στη Νότια Αγγλία, προκειμένου να συμμετάσχει στο Sunday Times Golden Globe Race.
Το Sunday Times Golden Globe Race ήταν ένας ιστιοπλοϊκός αγώνας, στον οποίο οι διαγωνιζόμενοι καλούνταν να κάνουν τον περίπλου της Γης κυβερνώντας μόνοι τους τα σκάφη τους. Χορηγός του διεθνούς αυτού αγώνα ήταν η εφημερίδα British Sunday Times και το έπαθλο για τον νικητή ανερχόταν στις 5.000 λίρες.
Στις 10 Ιουλίου του 1969, το “Teignmouth Electron” βρέθηκε εγκαταλελειμμένο, νότια των Αζορών, στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, στην περιοχή του “Τριγώνου των Βερμούδων”, έχοντας συμπληρώσει 253 ημέρες ταξιδιού. Το σκάφος εντοπίστηκε από το φορτηγό πλοίο “RMV Picardy”.
Έπειτα από αυτό, το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό, απηύθυνε έκκληση προς όλα τα παραπλέοντα σκάφη να προβούν σε έρευνες, προκειμένου να εντοπιστεί ο αγνοούμενος τριανταεξάχρονος Ντόναλντ Κράουχερστ.
Τα αεροπλάνα και τα σκάφη, τα οποία έλαβαν μέρος στις έρευνες για τον εντοπισμό του Κράουχερστ μετέδωσαν μέσω ασυρμάτου ότι παρατήρησαν άλλα πέντε εγκαταλελειμμένα μικρά σκάφη ανατολικά των Αζορών. Από τη νηοψία που έκαναν, αποδείχτηκε ότι τα σκάφη βρίσκονταν σε καλή κατάσταση, αλλά και αυτών οι κυβερνήτες είχαν εξαφανιστεί.
Σε μήνυμα που είχε εκπέμψει στις αρχές του ίδιου μήνα, τον Ιούλιο του 1969, ο Κράουχερστ ανέφερε ότι τα τρόφιμα είχαν εξαντληθεί, καθώς επίσης και τα αποθέματα πόσιμου νερού.
Ο Ρόντνεϊ Χάλγουορθ, δημοσιογράφος και επιστήθιος φίλος του Βρετανού θαλασσοπόρου, δήλωσε τα εξής:
“Δεν γνωρίζουμε τίποτα για τα αίτια της εξαφάνισης και γι’ αυτό δε μπορούμε να υποθέσουμε τίποτα συγκεκριμένο. Πιθανόν, το μυστήριο να μη λυθεί ποτέ. Γνωρίζω ότι είχε έλλειψη τροφίμων και πόσιμου νερού και ίσως αυτό να έχει κάποια σχέση με την εξαφάνισή του”.
Ο Κράουχερστ είχε αποστείλει μήνυμα προς το Βασιλικό Ναυτικό, για τελευταία φορά, στις 29 Ιουνίου, λέγοντας ότι επρόκειτο να αποστείλει νέο μήνυμα την επόμενη, κιόλας, μέρα. Το γεγονός αυτό ενίσχυσε την άποψη ότι ο Βρετανός θαλασσοπόρος εγκατέλειψε το σκάφος του περίπου στις 30 Ιουνίου, δηλαδή μεταξύ της τελευταίας επικοινωνίας του και της νέας επικοινωνίας την οποία είχε καθορίσει.
Ο Σερ Άλεκ Ρόουζ, ο οποίος συμμετείχε κι αυτός στον διαγωνισμό, ανέφερε ότι υπήρχε πιθανότητα ο Κράουχερστ να χτύπησε το κεφάλι του σε κάποιο εξάρτημα του σκάφους του και να έπεσε στη θάλασσα.
“Η ζωή σου, όταν ταξιδεύεις μόνος μέσα στον ωκεανό, κρέμεται από μία κλωστή. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι όταν κινείσαι από το ένα μέρος του σκάφους στο άλλο. Υπάρχουν πολλές πιθανότητες να συνέβη αυτό ακριβώς στον Κράουχερστ. Είναι φοβερό πράγμα. Γνωρίζω ότι είναι πολύ καλός κολυμβητής και γι’ αυτό, αν απλώς έπεφτε στη θάλασσα, θα ήταν δυνατό να πιαστεί και πάλι από κάπου και να ανέβει στο σκάφος του, αν βεβαίως δεν επικρατούσε τρικυμία την ώρα εκείνη. Πιστεύω ότι πιθανώς να γλίστρησε και να χτύπησε κατά την πτώση του. Πάντως, ίσως, να συνέβη και κάτι άλλο. Είναι τόσοι οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει κανείς, όταν ταξιδεύει μόνος”, δήλωσε ο Σερ Άλεκ Ρόουζ.
Επειδή οι τελευταίες καταγραφές του Κράουχερστ στο ημερολόγιο του σκάφους έδειχναν αυξανόμενο παραλογισμό και σύγχυση, η επίσημη εκδοχή του θανάτου του αποδόθηκε σε αυτοκτονία. Η σύζυγός του, όμως, Κλαιρ, δεν αποδέχτηκε ποτέ αυτή την εκδοχή γιατί γνώριζε ότι ο σύζυγός της “δεν πίστευε στην αυτοκτονία”. Επομένως, εκείνη προτιμούσε να θεωρεί ότι ο θάνατός του οφειλόταν σε ατύχημα.
Η εξαφάνιση ενός νέου ανθρώπου, που αγαπούσε την οικογένειά του και ανυπομονούσε να επιστρέψει σε αυτήν, όπως επίσης και το γεγονός ότι ήταν ένας έμπειρος θαλασσοπόρος, κατέταξε την περίπτωση του Ντόναλντ Κράουχερστ στη λίστα των μυστηριωδών εξαφανίσεων ανθρώπων στη θρυλική περιοχή του “Τριγώνου των Βερμούδων”.
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, στις 12/07/1969…