Το Σπίτι του Μυστηρίου (Μέρος Γ’)…

Ο Άγγελος Τανάγρας που, όπως προαναφέρθηκε, ήταν Πρόεδρος της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, επισκέφτηκε πολλές φορές το στοιχειωμένο σπίτι στη Δάφνη μαζί με την επιστημονική ομάδα του, όπου διεξήγαγαν σχετικές έρευνες για τα ανεξήγητα φαινόμενα που συνέβαιναν εκεί.

Μια από τις πιθανές θεωρίες για την πιθανή αιτία πρόκλησης αυτών των παραδοξοτήτων, σχετιζόταν με την κόρη του Δημήτρη Λάμπρου, που ίσως προκαλούσε όλα αυτά τα παραφυσικά δρώμενα, εξαιτίας του κακού και απότομου χαρακτήρα της (θεωρία του εμποτισμού).

Ο γνωστός μελετητής περιέγραφε τη νεαρή κοπέλα σαν “ένα περίεργο τύπο χωριάτικου κοριτσιού”. Ήταν αρκετά κοντή στο ανάστημα, με σκούρο, αλλά χλωμό δέρμα και μάτια ιδιαιτέρως μεγάλα και βλοσυρά. Δεν υπήρχε ίχνος ευγένειας και καλοσύνης σ’ εκείνο το άξεστο και ακατέργαστο νεαρό πλάσμα.

Η κόρη, μιλώντας με τους ερευνητές, τους εξήγησε με κάπως προκλητικά αδιάφορο τρόπο πως ναι μεν είχε ακούσει τους δυνατούς κρότους μέσα στο σπίτι της δύο φορές, αλλά δεν είχε τρομάξει καθόλου. Τους άφησε έκπληκτους, όταν τους είπε αποστομωτικά: “Εγώ δε φοβάμαι κανέναν! Μόνο τον Χάρο σκιάζομαι…”

Ο Άγγελος Τανάγρας έδωσε επίσης μεγάλη έμφαση στον ξαφνικό θάνατο της συζύγου του ταβερνιάρη, η οποία υπήρξε εν ζωή κι αυτή ένας τραχύς και άτεγκτος άνθρωπος. Μάλιστα, οι δύο σύζυγοι βρίσκονταν σε διάσταση τον τελευταίο καιρό πριν από το τέλος της γυναίκας. Δεν ήταν λοιπόν διόλου απίθανο να ήταν εκείνη που είχε στοιχειώσει το ίδιο της το σπίτι, προκειμένου να εξακολουθεί να βασανίζει τον δύστυχο ταβερνιάρη που είχε τολμήσει να εναντιωθεί στα σχέδια της για το μέλλον της κόρης τους και την επιλογή του αρραβωνιαστικού της.

Μετά από τις συχνές επισκέψεις του Τανάγρα και της ομάδας του, τα μυστηριώδη φαινόμενα αραίωσαν σταδιακά, ώσπου έπαψαν εντελώς να υφίστανται.

Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 21/05/1929…