Το 1877 ο Αμερικανός επιστήμονας Χαλ ανακάλυψε τα δύο φεγγάρια του πλανήτη Άρη: τον Δείμο και τον Φόβο. Τα ονόμασαν έτσι, σύμφωνα με τα μυθολογικά ονόματα των γιων του φοβερού θεού του πολέμου, όπως αυτά αναφέρονται στην Ιλιάδα του Ομήρου.
Ο Φόβος κι ο Δείμος είναι μικροσκοπικοί δορυφόροι και η διάμετρος του πρώτου πιθανόν να είναι μόλις 15 χιλιόμετρα, ενώ του Δείμου φτάνει το ήμισυ του πρώτου. Τότε ακόμη δε γνώριζαν αν το σχήμα τους ήταν κανονικά σφαιρικό ή ωοειδές, όπως δε γνώριζαν ακριβώς το χρώμα τους.
Το 1959, ο διάσημος Σοβιετικός αστρονόμος Ιωσήφ Σκλόφσκι άνοιξε μια παγκόσμια συζήτηση στους επιστημονικούς κύκλους, για το εάν οι δύο δορυφόροι του Άρη είναι τεχνητοί.

Οι συλλογισμοί του βασίζονταν στο γεγονός ότι ενώ ο Δείμος από την εποχή της ανακάλυψής του δε παρουσίαζε μεταβολές στα γνωρίσματα της τροχιάς του, ο Φόβος, απ’ την άλλη, περιόριζε διαρκώς την τροχιά του, συμπεριφερόμενος όπως ακριβώς ένας τεχνητός δορυφόρος.
Στο ίδιο συμπέρασμα είχε καταλήξει 20 χρόνια νωρίτερα κι ο Αμερικανός αστρονόμος Μπέβαν Σάρπλες.
Κατά τον Σκλόφσκι, μόνο η αντίσταση της ανώτερης ατμόσφαιρας και οι δυνάμεις του μαγνητικού πεδίου του Άρη θα μπορούσαν να εξηγήσουν την κατάσταση που επικρατούσε στον Φόβο. Όμως, ο Δείμος βρισκόταν αρκετά πιο μακριά από τον πλανήτη Άρη, ώστε να επηρεαζόταν στον ίδιο βαθμό.
Ο Σοβιετικός αστρονόμος Σκλόφσκι συμπέρανε πως ο Φόβος, εξαιτίας της απόστασής του από τον Άρη, δε θα μπορούσε να ήταν συμπαγές και στερεό ουράνιο σώμα, καθώς επίσης δε θα μπορούσε να ήταν ούτε ένας σωρός από σκόνη και μετεωρίτες, γιατί δε θα γινόταν να παραμείνουν μαζί για πολύ. Αντιθέτως, θα διασκορπίζονταν, σχηματίζοντας ένα είδος δακτυλίου σαν αυτό που περιστοιχίζει τον Κρόνο.
Επομένως, ένας ευρύς κύκλος επιστημόνων πιθανολογούσε ότι ο Φόβος ήταν μια κοίλη, μεταλλική σφαίρα, ένας τεχνητός δορυφόρος, που εκτοξεύθηκε από τους κατοίκους του Άρη πριν από δύο δισεκατομμύρια χρόνια.
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, στις 13/12/1964…
