Άρθρο του περίφημου Γάλλου Αστρονόμου Flammarion για τον Άρη, το 1924…

Τον Αύγουστο του 1924, ο πλανήτης Άρης προκαλούσε το γενικό ενδιαφέρον. Η κοινή γνώμη περίμενε εναγωνίως τις ανακοινώσεις των πολυάριθμων επιστημόνων, οι οποίοι επί σειρά νυχτών παρακολουθούσαν τον γειτονικό μας πλανήτη.

Εν τω μεταξύ, ενδιαφέροντα άρθρα δημοσιεύονταν στον καθημερινό Τύπο σχετικά με όσα ήταν μέχρι τότε γνωστά για τον Κόκκινο Πλανήτη. Ένα τέτοιο άρθρο δημοσιεύθηκε και στην παρισινή εφημερίδα “Le Matin”, το οποίο είχε γραφτεί από τον σπουδαίο Γάλλο Αστρονόμο Camille Flammarion. Στο άρθρο αυτό, ο Flammarion έλεγε τα εξής:

Ο Άρης έχει χωρίσει τους επιστήμονες σε δύο αντιμαχόμενα μέρη. Τούτο δεν πρέπει να μας εκπλήξει, αφού ο Άρης είναι άλλωστε θεός του πολέμου. Αφ’ ενός, είναι οι θεωρητικοί, οι οποίοι άνευ ουδεμίας παρατηρήσεως διά τηλεσκοπίου υποστηρίζουν ότι ο γειτονικός μας αυτός κόσμος είναι ακατοίκητος, μια έρημος αιωνίων πάγων, περιδινούμενη στο άπειρο.

Αφ’ ετέρου, υπάρχουν οι παρατηρητές, οι οποίοι δε διστάζουν να περνούν ολόκληρες νύχτες, παρατηρώντας διά τηλεσκοπίων τον Άρη. Αυτοί βεβαιούν ότι βλέπουν στην επιφάνειά του ενδείξεις μιας έντονης ζωής, αναφέροντας ως απόδειξη γι’ αυτό τα παρατηρηθέντα αποτελέσματα της μεταβολής της θερμοκρασίας.

Εδώ και δύο μήνες, παρακολουθούμε τη βαθμιαία ελάττωση του χιονιού, το οποίο καλύπτει με την απαστράπτουσα λευκότητά του τον Νότιο Πόλο του ουράνιου αυτού σώματος. Βλέπουμε να λιώνει η απέραντη αυτή παγωμένη έκταση από τις ακτίνες του Ήλιου. Τεράστια βάραθρα την διαυλακώνουν. Μερικά υψηλά μέρη αντέχουν ακόμη στις επιθέσεις του εαρινού Ήλιου-στον Άρη έχουν άνοιξη τώρα. Αλλά το έργο των ηλιακών ακτίνων συμπληρώνεται σιγά-σιγά. Αυτή τη στιγμή η τήξη του χιονιού και των πάγων γίνεται ραγδαία.

Εφόσον προχωρεί η τήξη του χιονιού και των πάγων, οι “θάλασσες” και οι “λίμνες” γίνονται σκοτεινότερες και τα μεταξύ τους “στενά” που ήταν προηγουμένως αόρατα, γίνονται ορατά. Ένα τέτοιο στενό, το στενό ή πορθμός του Κέρβερου φαίνεται τόσο καθαρά, ώστε προκαλεί έκπληξη σε όποιον το βλέπει για πρώτη φορά.

Οι μεταμορφώσεις αυτές του Άρη είναι ακριβώς όμοιες με εκείνες που είχαν παρατηρηθεί κατά το 1909 και το 1894, εποχές δηλαδή κατά τις οποίες ο Άρης ήταν επίσης στην εγγύτερη απόσταση προς την Γη. Εκ τούτου μπορεί άφοβα να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι μεταβολές αυτές οφείλονται στην επίδραση του Ήλιου, ο οποίος γονιμοποιεί και τη Γη. Οι μεταβολές, όμως, αυτές στον Άρη μπορούν ασφαλώς να θεωρηθούν ως μια ένδειξη ζωής.

Είναι άγνωστο τι θα φέρουν στο φως οι σημερινές παρατηρήσεις. Θα ήταν, όμως, τυφλός στον νου εκείνος ο οποίος θα αμφισβητούσε τις μέχρι τώρα ανακαλύψεις της Επιστήμης. Οι ανακαλύψεις αυτές έχουν μια αναμφισβήτητη αξία. Και ακριβώς διότι γνωρίζουμε αρκετά πράγματα για τον Άρη, αισθανόμαστε την περιέργεια μας να αυξάνεται για να λύσουμε εντελώς το μυστήριο του πλανήτη αυτού.

Για τον Κόκκινο Πλανήτη γνωρίζουμε ότι είναι μικρότερος και ελαφρύτερος της Γης. Συνεπώς, κάτι το οποίο θα ζύγιζε στη Γη 70 κιλά, στον Άρη θα ζυγίζει 26. Γνωρίζουμε επίσης ότι η ημέρα του Άρη είναι κατά 41 λεπτά μεγαλύτερη της δικής μας και ότι το έτος αυτού είναι διπλάσιο σχεδόν του δικού μας και για την ακρίβεια 686 ημέρες. Επομένως, ο άνθρωπος ο οποίος θα ήταν 94 ετών στη Γη, θα ήταν 50 ετών στον Άρη.

Η ατμόσφαιρα του Άρη είναι αραιότερη της Γης. Υπάρχουν επίσης επ’ αυτού λιγότερα ύδατα. Δεν υπάρχουν ωκεανοί, αλλά “μεσόγειες” θάλασσες, οι οποίες είναι επί το πλείστον αβαθείς. Επίσης, πολλοί παρατηρητές παρατήρησαν πράσινες κηλίδες, οι οποίες πιθανότατα είναι βλάστηση. Επίσης, παρατηρήθηκαν αυγές υποφώσκουσες, πρωινά ήρεμα, μεσημέρια ηλιόλουστα, νύχτες μυστηριώδεις, ακριβώς όπως και στη Γη.

Οι παρατηρητές του Άρη έχουν ακράδαντη την πεποίθηση ότι όλα αυτά είναι εκδηλώσεις μιας άγνωστης ζωής, προσαρμοσμένης στις συνθήκες του πλανήτη αυτού.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, στις 27/08/1924…