Ήταν Μάιος του 1963. Ένας μικρούλης Τούρκος από τα Άδανα, γιος ενός εμποράκου, έγινε ξαφνικά το πρόσωπο για το οποίο μιλούσαν όλοι.
Η παράξενη ιστορία του άρχισε την ημέρα που οι γονείς του τον φώναξαν, ως συνήθως, με το όνομά του, δηλαδή Ισμαήλ (Ismail Altinklish, γεννημένος το 1956) κι εκείνος γύρισε και τους κοίταξε θυμωμένος: “Ποιος είναι ο Ισμαήλ; Εγώ είμαι ο Αμπίμπ Σουτζουλμούς!”
Έξι χρόνια πριν, ο Αμπίμπ Σουτζουλμούς, πλούσιος έμπορος και πατέρας πέντε παιδιών, είχε πέσει θύμα δολοφονίας, πράγμα που ήταν παντελώς άγνωστο για την οικογένεια του μικρού Ισμαήλ. Δε γνώριζαν ούτε το όνομα του εύπορου εμπόρου.
Ο Ισμαήλ, ένατο κατά σειρά παιδί των γονιών του και σε ηλικία μόλις επτά ετών περίπου, περιέγραψε με συγκλονιστική ακρίβεια τη δολοφονία του Αμπίμπ Σουτζουλμούς, που η Αστυνομία δεν είχε κατορθώσει να διαλευκάνει μέχρι τότε.
Ο θείος του Ισμαήλ, που άκουσε εμβρόντητος την αφήγηση του μικρού αγοριού, εξοργίστηκε τόσο με τον “παραμυθά” ανιψιό του, που τον χαστούκισε και του είπε:
“Τσακίσου από δω, παλιόπαιδο! Θα μας τρελάνεις με τις ανοησίες και τα ψέματά σου!”
Προς μεγάλη όμως έκπληξη των παρισταμένων, ο Ισμαήλ αντέδρασε σαν μεγάλος άντρας και είπε με σταθερή φωνή:
“Εμείς έχουμε φάει μαζί ψωμί κι αλάτι. Ξέχασες που δούλευες στα κτήματά μου; Γιατί είσαι τόσο αγνώμων;”
Πραγματικά, ο θείος θυμήθηκε ότι είχε κάποτε εργαστεί για λογαριασμό ενός πλούσιου εμπόρου, σε κάποιο μακρινό μέρος της Τουρκίας, που τον έλεγαν Σουτζουλμούς. Ζήτησε λοιπόν πληροφορίες για το παλιό αφεντικό του κι έμαθε πως ο Αμπίμπ Σουτζουλμούς είχε δολοφονηθεί έξι χρόνια νωρίτερα μέσα στον στάβλο του, όπου είχε βρεθεί το άψυχο κορμί του, φέροντας ένα βαθύ χτύπημα στο μπροστινό μέρος του κρανίου.
Σημειωτέον, ο μικρός Ισμαήλ είχε γεννηθεί με ένα χαρακτηριστικό σημάδι στο ίδιο ακριβώς σημείο, όπου είχε δεχθεί το θανατηφόρο χτύπημα ο Αμπίμπ Σουτζουλμούς.
Η υπόθεση έφτασε στα αυτιά των Αρχών κι έτσι, άρχισε η διεξαγωγή ανάκρισης γύρω από τη μυστηριώδη υπόθεση του μικρού Ισμαήλ. Υπάλληλοι της Εισαγγελίας οδήγησαν τον μικρό στο σπίτι του Σουτζουλμούς, όπου εκείνος χαιρέτησε τη 17χρονη κόρη του εμπόρου, τη Γκιουλσερέν, σαν να ήταν δική του κόρη, αφήνοντας άναυδους και κατακεραυνωμένους τους πάντες!
Κατόπιν, ο Ισμαήλ κατηύθυνε τους δικαστικούς υπαλλήλους στον κήπο, όπου συνάντησε μια γυναίκα, που την έλεγαν Χατίς:
“Η Χατίς είναι η πρώτη σύζυγός μου”, ξεστόμισε μελαγχολικά ο μικρός.
Τελικά, ο μικρός Τούρκος βοήθησε τις Αρχές με τρόπο ανεξήγητο και εντυπωσιακό, προκειμένου να εντοπίσουν τον δολοφόνο του πλούσιου εμπόρου.
Η περίπτωση του επτάχρονου Ισμαήλ θεωρήθηκε από τους ειδικούς μια γνήσια περίπτωση πραγματικής μετενσάρκωσης.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 01/06/1963…