Tηλεκινητικά φαινόμενα σε προάστιο της Νέας Υόρκης…

Αρχικά, από όλων των ειδών φιάλες πετάγονταν αναίτια τα πώματά τους και εκσφενδονίζονταν με δύναμη μακριά. Πολλά έπιπλα υπέστησαν ζημιές και κάποια καταστράφηκαν εντελώς. Ο φωνογράφος μετακινήθηκε πέντε ολόκληρα μέτρα από την αρχική του θέση. Ένα πήλινο, ογκώδες αγαλματίδιο διέσχισε την κρεβατοκάμαρα και έπεσε πάνω σε καθρέφτη, τον οποίο θρυμμάτισε παταγωδώς. Κατά την ώρα του δείπνου, άδεια πιάτα έπεφταν μόνα τους από την τραπεζαρία και κατέληγαν κομμάτια στο πάτωμα.

Αστυνομικοί και επιστήμονες διεξήγαγαν έρευνες, που όμως δεν απέδωσαν καρπούς. Το μόνο που πιστοποιήθηκε ήταν ότι όλα τα παράξενα συμβάντα πραγματοποιούνταν μόνο όταν ήταν παρών ο 12χρονος γιος της οικογένειας, ο μικρός Τζίμι. Πάντως, κανείς δεν είχε δει το μικρό αγόρι να θέτει σε κίνηση τα διάφορα αντικείμενα.

Ο Δρ. Γκέφερ Πρατ, βοηθός διευθυντή του Εργαστηρίου Ψυχικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Ντιουκ, αποφάσισε να ερευνήσει τα περίεργα αυτά φαινόμενα.

Επίσης, τεχνικοί της αμερικανικής ραδιοφωνικής εταιρείας αναμένονταν στην οικία των Χέρμαν, με σκοπό να προσδιοριστεί κατά πόσο τα παράδοξα αυτά γεγονότα οφείλονταν σε ραδιοκύματα ή σε ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.

Ο δημοσιογράφος Ντέιβ Καν, ο οποίος είχε παραμείνει για 48 ώρες στο σπίτι των Χέρμαν και υπήρξε μάρτυρας τέτοιων φαινομένων, τόνισε ότι αμφέβαλε για το αν ο μικρός Τζίμι ήταν ικανός να κινηθεί τόσο αστραπιαία, ώστε να θέσει τα αντικείμενα σε κίνηση, χωρίς να φαίνεται. Εντούτοις, ο δημοσιογράφος παραδέχτηκε ότι το παιδί βρίσκονταν πάντα κοντά στα αντικείμενα που μετακινούνταν.

Η υπόθεση εξακολουθούσε να ερευνάται από διάφορους φορείς, ακόμα και κατά την περίοδο που δημοσιεύθηκε το άρθρο, στην εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, στις 27/02/1958…