Περιπτώσεις τηλεπάθειας-ενόρασης…

Κάπου στη Νότια Αφρική, μια Αφρικανή υπηρέτρια που εργαζόταν στο κτήμα ενός λευκού, ξύπνησε ένα πρωί, νιώθοντας μια ανεξήγητη ανησυχία. Αντί να ασχοληθεί με τις συνηθισμένες δουλειές του σπιτιού, πήγαινε κι ερχόταν στη μικρή βεράντα, κοιτάζοντας εναγωνίως προς τα μακρινά υψώματα. Κατά το μεσημέρι, πήρε την απόφασή της, έβαλε τα πράγματά της σε ένα βαλιτσάκι και ανακοίνωσε με τόλμη στον έκπληκτο κύριό της πως έπρεπε να φύγει αμέσως.

“Μήπως κάτι σε δυσαρέστησε;”, ρώτησε εκείνος, αλλά η γυναίκα κούνησε αρνητικά το κεφάλι της και είπε: “Ο πατέρας μου είναι πολύ άρρωστος. Τον τραυμάτισε ένα λιοντάρι και θα πεθάνει. Πρέπει να πάω κοντά του”.

Η γυναίκα πήγε στο σταθμό των λεωφορείων, όπου θα πραγματοποιούσε τελικά ένα ταξίδι περίπου 400 μιλίων μέχρι να φτάσει στο χωριό της.

Ο κύριός της θεώρησε ότι η υπηρέτρια του είχε πει ψέματα για την κατάσταση του πατέρα της, μιας και δεν είχε λάβει καμιά επιστολή, τηλεγράφημα ή άλλου είδους ειδοποίηση.

Εν τέλει, μετά από δύο ολόκληρες ημέρες έφτασε ένα τηλεγράφημα. Τόσο χρόνο είχε χρειαστεί ένας δρομέας, για να ξεκινήσει από το χωριό της γυναίκας και να το επιδώσει στο πλησιέστερο τηλεγραφείο. Το τηλεγράφημα ήταν σύντομο, αλλά επιβεβαίωνε τα όσα είχε ισχυριστεί η υπηρέτρια.

Πώς το γνώριζε όμως εκείνη; Μήπως επρόκειτο για τηλεπάθεια;

Η τηλεπάθεια είναι η ικανότητα του εγκεφάλου να υπερβαίνει τα φράγματα της απόστασης και του χρόνου. Ελάχιστοι είναι αυτοί που διαθέτουν πραγματικά αυτό το χάρισμα. Υπάρχουν όμως και καταβάλλονται προσπάθειες, ώστε να αναγνωριστούν και να δοκιμαστεί η μυστηριώδης δύναμη του πνεύματός τους.

Σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και η Αστυνομία προστρέχει στη βοήθεια τηλεπαθητικών μεσαζόντων, προκειμένου να διαλευκάνει άλυτες εγκληματικές υποθέσεις, όπως έγινε και με τον “Στραγγαλιστή της Βοστόνης”.

Η Αγγλίδα Τζίντζερ Μαρκς αναζητούσε τον εξαφανισμένο σύζυγό της, έμπορο αυτοκινήτων. Απεγνωσμένη, καθώς ήταν, αποτάθηκε στον διάσημο Ολλανδό τηλεπαθητικό μεσάζοντα, Ζεράρ Κρουαζέ. Εκείνος της είπε πως ο σύζυγός της ήταν νεκρός και πως το σώμα του βρισκόταν βυθισμένο στο νερό. Μάλιστα, της έδωσε πέντε ενδείξεις για την επισήμανση της περιοχής που βρισκόταν το πτώμα.

Ανάμεσα στα άλλα, ανέφερε μια μάντρα ξυλείας δίπλα σ’ ένα υλοτομείο, ένα εγκαταλειμμένο αυτοκίνητο από το οποίο έλειπε μια ρόδα και το γεγονός, ότι ένας άλλος φόνος είχε γίνει παλιότερα στην ίδια περιοχή.

Συγκεντρώνοντας τα στοιχεία η Τζίντζερ Μαρκς και ο δικηγόρος της, κατάφεραν να εντοπίσουν την περιοχή, με την πολύτιμη βοήθεια ενός τηλεπαθητικού που βρισκόταν μίλια μακριά, στην Ολλανδία και που ποτέ του δεν είχε επισκεφθεί τη συγκεκριμένη τοποθεσία.

Σε άλλη περίπτωση, η αστυνομία ανέθεσε σ΄ έναν τηλεπαθητικό μεσάζοντα να εξετάσει προσεκτικά το άδειο χρηματοκιβώτιο, από το οποίο είχαν αφαιρεθεί πολύτιμα κοσμήματα. Μέσα σε λίγα λεπτά, εκείνος τους έδωσε λεπτομερή περιγραφή των κλαπέντων κοσμημάτων, καθώς και του κλέφτη. Σε λίγο, ο δράστης συνελήφθη.

Μια θεωρία που αποπειράθηκε να εξηγήσει το φαινόμενο της τηλεπάθειας, διατυπώθηκε από τον Σοβιετικό επιστήμονα Βασίλιεφ. Σύμφωνα με την εν λόγω θεωρία, οι σκέψεις μεταφέρονται με μαγνητικά πεδία ή με ρεύματα σωματιδίων ή μέσω κάποιας άλλης μορφής ενέργειας, που δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί.

Η τηλεπάθεια εξηγεί πιθανώς το αιφνίδιο αίσθημα φόβου ή φρίκης που καταλαμβάνει μερικούς ανθρώπους, προτού συμβεί μια τραγωδία.

Πολλοί πειραματισμοί είχαν πραγματοποιηθεί, για να επιβεβαιωθούν οι ισχυρισμοί. Σ’ έναν τέτοιο πειραματισμό, κύματα σκέψης διαβιβάστηκαν από τον Γιούρι Καμένσκι, που βρισκόταν στη Μόσχα, προς τον Καρλ Νικολάγιεφ, που βρισκόταν στο Νοβοσιμπίρσκ της Σιβηρίας, σε απόσταση 2.900 περίπου χιλιομέτρων.

Ο Καμένσκι προσπαθούσε να “διαβιβάσει” ιδέες των εικόνων που βρίσκονταν μπροστά στα μάτια του και ο Νικολάγιεφ έπρεπε να τις περιγράψει. Πολλές φορές το κατόρθωσε. Η ακρίβεια των περιγραφών του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε οι Σοβιετικοί επιστήμονες απέκλειαν την περίπτωση της απλής σύμπτωσης.

Μερικοί τηλεπαθητικοί μεσάζοντες μπορούν να προβλέπουν το μέλλον. Ο Άλαν Χέντσερ, τηλεφωνητής στο Λονδίνο, ισχυρίστηκε ότι προείδε την καταστροφή του χωριού ανθρακωρύχων στο Άμπερφαν, όπου ένας τεράστιος όγκος σκόνης ανθράκων καταπλάκωσε το σχολείο και τους περισσότερους μαθητές. Ακόμη, είχε προβλέψει τρία αεροπορικά δυστυχήματα και μία σιδηροδρομική σύγκρουση πολλές μέρες πριν συμβούν.

Ο ίδιος ζήτησε την συνδρομή ενός ψυχιάτρου προκειμένου να ιδρύσουν μαζί ένα “Γραφείο Προαισθήσεων”, στο οποίο θα διαβίβαζαν τις προαισθήσεις τους για επικείμενες καταστροφές οι 200 πιο γνωστοί τηλεπαθητικοί μεσάζοντες της Βρετανίας. Η ιδέα αυτή θα απέβλεπε στη συγκέντρωση πληροφοριών για σχετικές έρευνες και ίσως ακόμη, για τη λήψη μέτρων προς αποτροπή των καταστροφών.

Σε αυτή την ιδέα, βέβαια, υπήρχε μία αντίφαση: Εάν, όντως, υπάρχει το χάρισμα της προαίσθησης μελλοντικών καταστροφών, αυτό θα σημαίνει ότι οι καταστροφές θα γίνουν οπωσδήποτε, ανεξάρτητα από το ποια μέτρα θα ληφθούν.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, στις 27/01/1970…