Το Συνέδριο Παραψυχολογίας στη Ρώμη, το 1956…

Το Εθνικό Συνέδριο της Παραψυχολογίας, που συνήλθε το έτος 1956 στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, με συμμετοχή έγκριτων ιατρών, βιολόγων, μαθηματικών και θεολόγων, ασχολήθηκε με την έρευνα των κριτηρίων που ακολουθούνταν από ειδικούς ερευνητές στον τομέα της Παραψυχολογίας.

Ο τόνος του συνεδρίου, αναφορικώς με τη βασιμότητα της κριτικής μεθόδου έρευνας, δόθηκε από τον Καθηγητή Luigi Fantappie του Ινστιτούτου Ανωτέρων Μαθηματικών της Ρώμης, επί του θέματος: “Φαινόμενα και πραγματικότητα”.

Ο διάσημος Ιταλός μαθηματικός ανέφερε:

“Πρέπει πάντοτε να προσέχετε, να δυσπιστείτε στις αισθήσεις που παραπλανούν, ακόμα και στον έλεγχο που διενεργείται από μηχανήματα, όταν πρόκειται να ερμηνεύσετε τα αποτελέσματα των παρατηρήσεών σας, που αφορούν στην περιοχή των ακαθόριστων φαινομένων, που ανήκουν στο ευρύτερο φάσμα της ψυχολογίας πέραν του ομαλού.

Πρέπει να δυσπιστείτε, διότι η αντικειμενική πραγματικότητα του Σύμπαντος, του χώρου και του χρόνου, που μετράται με εκατομμύρια έτη φωτός, διαφεύγει ακόμα και από τους οξυδερκέστερους φυσικούς. Οι μαθηματικοί λέγουν ότι η πραγματικότητα αυτή περιέχεται σ’ ένα δεκαδιάστατο περιβάλλον και μπορεί να αναπαρασταθεί κατά τρόπον πολύ απέχοντα από τα δεδομένα των αισθήσεών μας.

Οι αισθήσεις μας, εν τούτοις, αντιλαμβάνονται μόνο τις τρεις διαστάσεις, το ύψος, το μήκος και το πλάτος. Και τα πράγματα αυτά, καθώς το γνωρίζουμε όλοι, εμφανίζονται ποικιλοτρόπως, αναλόγως με τη θέση και την κίνηση του παρατηρητή”.

Από τη Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, εξ άλλου, συνάγεται ότι οι φυσικοί που θα ζουν έπειτα από μερικά εκατομμύρια έτη, θα αντικρίζουν μια πραγματικότητα διαφορετική από εκείνη που θα βλέπουν οι σημερινοί φυσικοί.

Υπό αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, πώς να ισχυριστούμε ότι κατέχουμε την αντικειμενική πραγματικότητα των φαινομένων με τα οποία ασχολήθηκε το Συνέδριο, όπως η διαισθητική πρόβλεψη, η τηλεπάθεια, οι φαντασιώσεις και οι εκδηλώσεις των μέντιουμ;

Αυτή η συστηματική δυσπιστία, άλλωστε, είναι ο φάρος που οδηγεί έναν αληθή επιστήμονα σε βέβαια συμπεράσματα.

Αυτό, όμως, δε σημαίνει αυτομάτως ότι η πραγματικότητα ορισμένων φαινομένων θα πρέπει να αμφισβητηθεί. Σχετικώς αναφέρθηκαν, ως παράδειγμα επιστημονικής έρευνας, τα πρακτικά ενός πειράματος που είχε τελεστεί στο Ανώτερο Υγειονομικό Ινστιτούτο της Ρώμης, από τον φυσικό Tραμπάκι.

Το πείραμα αυτό απέδειξε ότι η άγνωστη δύναμη που εκπεμπόταν από το μέντιουμ Ακέλλε ντ’ Άντζελο, που ορισμένοι την αντιλαμβάνονταν ως πνοή ανέμου, δεν ήταν αποτέλεσμα υποβολής, αλλά ήταν πραγματικός αέρας, αφού έθετε σε κίνηση την έλικα ενός ανεμομέτρου.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε προκαλέσει η ανακοίνωση του Δρ. Γκαστόνε ντε Μπόνι, σχετικά με ένα πείραμα που είχε πραγματοποιήσει με τον Ολλανδό Gerard Croiset. O Croiset είχε περιγράψει ακριβώς τη μορφή και τις διανοητικές ικανότητες, καθώς και τη θέση του ατόμου που θα την καταλάμβανε την επόμενη ημέρα, σε ένα συνέδριο που θα πραγματοποιούνταν στη Βερόνα. Και πράγματι, τη θέση αυτή την είχε υποδείξει με κλειστό φάκελο ένας Γερμανός Καθηγητής από το Μόναχο.

Ανακοίνωση σχετικά με τις ιδεοληπτικές κρίσεις έκανε και ο Καθηγητής Emilio Servadio, ο οποίος είχε μελετήσει τις τελετές των ιθαγενών της Αϊτής, κατά τη διάρκεια των οποίων παρουσιάζονταν πολλά παραψυχολογικά φαινόμενα: διαίσθηση, τηλεπάθεια, θαυματουργικές θεραπείες, πυροβασίες. Αναλύοντας ορισμένους θρύλους και ομαδικές φαντασιώσεις, ο ομιλητής προέβη σε κριτική έρευνα των φαινομένων, σε συνάρτηση με το περιβάλλον, τον πολιτισμό και τις τοπικές θρησκευτικές παραδόσεις.

Αναφέρθηκαν ακόμα και άλλα παραδείγματα. Ο Φραγκισκανός Θεολόγος, Κλαύδιος Μπαράτο, εξέθεσε ορισμένες παρατηρήσεις του σχετικά με τα εκτοπλάσματα, δηλαδή των φωτεινών περιβλημάτων, τα οποία ορισμένα μέντιουμ ισχυρίζονταν ότι έβλεπαν γύρω από το ανθρώπινο σώμα και που σύμφωνα με ορισμένες φωτογραφίες εκτοπλασμάτων, οι οποίες παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου, έδιναν την εντύπωση φωτεινών ακτινοβολιών που εκπέμπονται από το ανθρώπινο σώμα.

Στην περίπτωση αυτή ο Μπαράτο υπογράμμισε ότι τα φωτεινά φαινόμενα που περιγράφονταν σε ορισμένες ιερές ιστορίες και θεωρούνταν ως εκδηλώσεις υπερφυσικής έξαρσης, αποτελούσαν την εκδήλωση μιας φωτεινής αρχής, η οποία ενυπάρχει ήδη στο ανθρώπινο σώμα.

Το τελικό συμπέρασμα των εργασιών του Συνεδρίου ήταν ότι αναγνωρίστηκε η αξία των πειραμάτων που γίνονταν στην Ιταλία, αλλά και σε άλλες χώρες και κατόπιν τούτου η Παραψυχολογία θα έπρεπε επισήμως να εισαχθεί στα Πανεπιστήμια.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, στις 04/08/1956…