Είναι άραγε δυνατόν να έρθουμε σε επικοινωνία με τους νεκρούς;

Το 1909, οι πνευματιστικοί κύκλοι συζητούσαν έντονα το ζήτημα της επικοινωνίας των νεκρών με τους ζωντανούς. Μάλιστα, ένας πασίγνωστος Άγγλος εκδότης και πνευματιστής της εποχής εκείνης, είχε την τολμηρή ιδέα να ιδρύσει μια διεθνή πνευματιστική λέσχη για τον σκοπό αυτό στην πλέον αριστοκρατική συνοικία του Λονδίνου.

Εκείνος που έλαβε την πρωτοβουλία για την ίδρυση της λέσχης αυτής, ο Dudley Wright, ο οποίος ήταν αρχισυντάκτης των “Ετήσιων Χρονικών των Φυσικών Επιστημών” έγραφε τα εξής ενδιαφέροντα στην παρισινή εφημερίδα “Ματέν”:

“Είναι άραγε δυνατόν να έρθουμε σε επικοινωνία με τους νεκρούς; Μολονότι, έπειτα από δεκαετή εμπειρία στο θέμα και ύστερα από μακρά και ενδελεχή μελέτη του αντικειμένου αυτού, μπορώ πλέον να απαντήσω καταφατικά, δε δύναμαι να συγκαταλέξω υπό το όνομα του πνευματισμού όλα τα γεγονότα, τα οποία, σύμφωνα με μερικούς ισχυρισμούς, νοούνται ως πνευματιστικά.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις συνομιλίες των μέντιουμ και την αυτόματη γραφή. Τις περισσότερες φορές, οι συνομιλίες διεξάγονται από μέντιουμ που βρίσκονται σε καταληψία. Τα μέντιουμ αυτά τότε μπορούν να εκφράζονται με τέτοιο τρόπο, ο οποίος είναι πολύ ανώτερος από τη γνώση και την ευφυΐα τους. Μάλιστα, μετά την αφύπνισή τους, τα μέντιουμ δε θυμούνται τίποτε απολύτως από όσα είπαν ή έγραψαν.

Εν τούτοις, υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις οποίες το μέντιουμ διόρθωνε τα λάθη τα οποία ισχυριζόταν ότι ανακάλυπτε στο στενογραφικό κείμενο, βεβαιώνοντας ότι δεν είχε ποτέ ξεστομίσει τη μια ή την άλλη φράση.

Επιπλέον, οι πνευματιστές δε συμφωνούν επί του ζητήματος της μετεμψύχωσης και επομένως, οι γνώμες ενός μέντιουμ που βρίσκεται σε κατάσταση καταληψίας είναι πάντοτε απολύτως συμβατές με τις πεποιθήσεις τις οποίες έχει σε μια συνήθη κατάσταση.

Μου έχει τύχει να παρευρεθώ αρκετές φορές σε πνευματιστικές συναθροίσεις, όπου δε χωρούσε καμία αμφιβολία για τη γνησιότητα του πνευματιστικού φαινομένου, το οποίο εκτυλισσόταν ενώπιόν μου.

Όμως, θεωρώ ότι είναι πλάνη το να υποτίθεται ότι το οποιοδήποτε πνεύμα παρουσιάζεται, όταν η θέλησή μας το καλεί. Η πρόσκληση αυτή, όταν γίνεται, έρχεται πέρα από τον τάφο. Με λίγα λόγια, οι ζωντανοί μπορούν ίσως να καλούνται από τους νεκρούς δια μέσου ενός μέντιουμ, αλλά πιστεύω πως μας είναι αδύνατον να επικοινωνήσουμε κατά την επιθυμία μας με τα πνεύματα, τα οποία εγκατέλειψαν τον υλικό κόσμο.

Τέλος, φρονώ πως ο πνευματισμός είναι μια δύναμη, την οποία είμαστε αναγκασμένοι να αναγνωρίσουμε ολοένα και περισσότερο, ακόμη και αν δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς τις αρχές που τον διέπουν. Απλώς, χρειάζεται καλύτερη οργάνωση και έλεγχο από ικανούς και καταρτισμένους ανθρώπους”.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΣΚΡΙΠ”, στις 28/09/1909…