Κομήτης ή διαστημόπλοιο;

Το πρωί της 30ης Ιουνίου του 1908 στη σιβηρική ταϊγκά, στη λεκάνη του ποταμού Ποντικόμενναγια Τουγκούσκα, παρατηρήθηκε ένα φαινόμενο, που έμοιαζε με πτώση γιγαντιαίου μετεωρίτη.

Μία εκτυφλωτικά φωτεινή βολίδα πέρασε πάνω από την Κεντρική Σιβηρία και χάθηκε πέρα στον ορίζοντα. Ύστερα από λίγα λεπτά, ακούστηκαν εκκωφαντικές εκρήξεις και βουητό. Σε πολλά χωριά έσπασαν τα τζάμια των παραθύρων, τα πιατικά έπεσαν από τις εταζέρες. Το κύμα του ανέμου αναποδογύρισε ανθρώπους και ζώα.

Το μέρος, που υπέθεταν ότι έπεσε ο μετεωρίτης, εξερευνήθηκε για πρώτη φορά το 1927, όταν στην περιοχή της πτώσεως πήγε ο Σοβιετικός επιστήμονας Λεονίντ Αλεξέγιεβιτς Κούλικ. Σε μία περιοχή ακτίνας 25-30 χιλιομέτρων, ο Κούλικ είδε ένα κατεστραμμένο δάσος. Τα δέντρα ήταν πεσμένα με τις ρίζες προς τα πάνω, σχηματίζοντας μία γιγαντιαία βεντάλια γύρω από το κεντρικό σημείο της περιοχής.

Ακόμα μερικές αποστολές του Κούλικ ασχολήθηκαν αργότερα με την κατάσταση που δημιούργησε η πτώση του μετεωρίτη. Ανασκάφτηκαν μερικοί λάκκοι, που ο Κούλικ τους νόμισε για μετεωρικούς κρατήρες. Ωστόσο, δε βρέθηκαν εκεί μετεωρίτες. Αργότερα, διαπιστώθηκε ότι ήταν συνηθισμένα έλη.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε τις έρευνες του Σοβιετικού επιστήμονα, καθώς είχε πάει εθελοντής στο μέτωπο και τελικά, σκοτώθηκε το 1942.

Μετά τον Πόλεμο, η Επιτροπή για τη μελέτη των μετεωριτών οργάνωσε μερικές αποστολές στην περιοχή αυτή. Διαπιστώθηκε ότι ο μετεωρίτης κομματιάστηκε στον αέρα και ότι ήταν πυρήνας ενός σχετικά μικρού κομήτη, που καταστράφηκε εντελώς στην ατμόσφαιρα. Γι’ αυτό, στην περιοχή της πτώσεως δεν υπήρχαν ούτε μετεωρικοί κρατήρες, ούτε θραύσματα μετεωρίτη. Ωστόσο, στο έδαφος ανακαλύφθηκαν μικροσκοπικά σωματίδια (σφαιρίδια), που ήταν προϊόντα της καταστροφής του μετεωρίτη-κομήτη.

Με το θέμα ασχολήθηκε και ο Αλεξάντερ Καζαντσέφ, Σοβιετικός επιστήμονας, συγγραφέας και ερευνητής, ο οποίος έδωσε μία άλλη εξήγηση. Σύμφωνα με τον Καζαντσέφ, η έκρηξη του δήθεν μετεωρίτη είχε προκαλέσει γιγαντιαία πύρινη σφαίρα, από την οποία αναδύθηκε νέφος σχήματος μανιταριού. Εν ολίγοις, κατά τον ίδιο, η έκρηξη αυτή πρέπει να ήταν ατομική!

Συνεχίζοντας, ο Καζαντσέφ διατύπωνε την υπόθεση ότι ο μετεωρίτης δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά ένα σκάφος προερχόμενο από άλλον πλανήτη. Υποστηρίζοντας τη θεωρία του, ανέφερε ότι οι αυτόπτες μάρτυρες, οι οποίοι ρωτήθηκαν το 1908 από τους επιστήμονες του αστεροσκοπείου του Ιρκούτσκ, διαβεβαίωναν ότι είχαν δει μία φλεγόμενη σφαίρα να διασχίζει τον ουρανό πάνω από τη στέπα και στη συνέχεια μία γιγαντιαία στήλη καπνού να αναδύεται και να ανοίγει σαν σκιάδιο. Έπειτα από λίγα λεπτά, άκουσαν μία τρομακτική έκρηξη.

Μία άλλη αποκάλυψη, στην οποία προέβη ο Σοβιετικός ερευνητής, ήταν ότι κάτοικοι της περιοχής πέθαναν από μία άγνωστη, μέχρι τότε, ασθένεια. Έλεγαν ότι αισθάνονταν να “καίγονται”, παρά το γεγονός ότι δεν παρουσίαζαν κανέναν έγκαυμα. Ο Καζαντσέφ υποστήριζε ότι οι άνθρωποι αυτοί υπήρξαν θύματα ισχυρότατων θανατηφόρων δόσεων ραδιενέργειας.

Από τις περιγραφές αυτοπτών μαρτύρων, οι οποίοι έκαναν λόγο ότι η πύρινη σφαίρα είχε ελαττώσει την ταχύτητά της καθώς κατέβαινε προς το έδαφος, ο Καζαντσέφ ενίσχυε την άποψή του ότι επρόκειτο περί διαστημοπλοίου, του οποίου τα καύσιμα εξερράγησαν από μυστηριώδη αίτια.

Την εντυπωσιακή αυτή θεωρία εξέθεσε το 1948 ενώπιον της Αστρονομικής Εταιρίας της Σοβιετικής Ένωσης. Μία ομάδα εξεχόντων αστρονόμων υπέγραψαν τότε μία επιστολή, στην οποία υποστήριζαν τη βασιμότητα αυτής της υπόθεσης. Αργότερα, όμως, ένας εκ των επιστημόνων, ο Αλεξάντρ Μιχαήλοφ, μετέβαλλε γνώμη και απέδωσε την καταστροφή της περιοχής της Τουγκούσκα στην έκρηξη ενός κομήτη.

Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, στις 26/08/1959…