Τον Οκτώβριο του 1948, στο όρος Αραράτ, όπου, ως γνωστόν, είχε προσαράξει η Κιβωτός του Νώε μετά τον βιβλικό κατακλυσμό, Τούρκοι χωρικοί ισχυρίζονταν ότι ανακάλυψαν ένα απολιθωμένο πλοίο.
Το πλοίο αυτό, που επί αιώνες ήταν σκεπασμένο με πάγους και χιόνια, ανευρέθηκε το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, οπότε σημειώθηκε στην περιοχή εκείνη πρωτοφανής καύσωνας.
Η είδηση αυτή γνωστοποιήθηκε από τον Σουκρί Ασένα, 69 ετών, ο οποίος ήταν μεγαλοκτηματίας στην περιοχή εκείνη της Τουρκίας και ο οποίος δήλωσε τα εξής:
“Ήταν αρχές Σεπτεμβρίου. Ένας Κούρδος γεωργός, ονόματι Ρεσίτ, ανέβαινε στο βουνό, το οποίο έχει ύψος περίπου 4.800 μέτρα. Όταν βρισκόταν σε ύψος περίπου 3.000 μέτρων, είδε κάτι που ποτέ άλλοτε δεν είχε παρατηρήσει, μολονότι είχε ανεβεί στο βουνό πολλές φορές.
Αφού πλησίασε περισσότερο, αντιλήφθηκε ότι ήταν η πλώρη ενός πλοίου, που ήταν παραχωμένη σε ένα φαράγγι, από το οποίο είχαν λιώσει εντελώς τα χιόνια. Η πλώρη φαινόταν σχεδόν ολόκληρη, αλλά το υπόλοιπο καράβι ήταν ακόμη σκεπασμένο. Από το σχήμα, όμως, που είχε το έδαφος, ήταν φανερό πως επρόκειτο περί πλοίου, η πλώρη του οποίου είχε το μέγεθος ενός μεγάλου σπιτιού.
Ο Ρεσίτ επιχείρησε να αποσπάσει με το μαχαίρι του ένα κομμάτι, αλλά το ξύλο είχε γίνει τόσο σκληρό, που δεν το κατόρθωσε. Ήταν μαυρισμένο από την πολυκαιρία, μα ο Ρεσίτ ήταν βέβαιος πως δεν επρόκειτο περί βράχου.”
Η είδηση διαδόθηκε σε όλα τα μικρά χωριά που βρίσκονταν στους πρόποδες του Όρους Αραράτ κι έτσι, πολλοί χωρικοί άρχισαν να ανηφορίζουν το βουνό, για να δουν με τα μάτια τους το παράξενο αυτό απολίθωμα.
Όσοι επέστρεφαν, δήλωναν σίγουροι πως είχαν δει την Κιβωτό του Νώε και όλοι ήταν κατάπληκτοι.
Μα, σε εκείνη την απομακρυσμένη γωνιά, όπου συναντώνται τα σύνορα της Τουρκίας, της Ρωσίας και της Περσίας, κανείς φτωχός χωρικός δε διέθετε φωτογραφική μηχανή την εποχή εκείνη, για να απαθανατίσει το συγκλονιστικό αυτό θέαμα.
Ο χειμώνας που ακολούθησε ήταν δριμύς και τα χιόνια σκέπασαν απ’ άκρη σ’ άκρη το βιβλικό αυτό πλοίο.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 02/11/1948…