Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Τυρρηνοί, οι Ετρούσκοι και κατόπιν οι Ρωμαίοι μελετούσαν με ζέση τα φαινόμενα του ατμοσφαιρικού ηλεκτρισμού. Γνώριζαν όχι μόνο τα μηχανικά και φυσικά, αλλά και τα φυσιολογικά του αποτελέσματα.
Παρατηρούσαν επίσης με έκπληξη τη συσσώρευση του ηλεκτρισμού, η οποία περιοδικώς συμβαίνει στη θάλασσα και στη γη και γνώριζαν για το φως και τους ηλεκτρικούς σπινθήρες, που ενίοτε παράγονται αυτομάτως και από τους ανθρώπους και τα ζώα.
Επιπλέον, γνώριζαν την ελκτική δύναμη του ήλεκτρου πάνω στα ελαφρά σώματα και της τουρμαλίνης που θερμαίνεται με την τριβή των δαχτύλων. Όμως, δεν κατάφεραν να συνδέσουν μεταξύ τους όλα αυτά τα φαινόμενα.
Το ηλεκτρικό ρεύμα και η επίδρασή του στην οικονομία ενός τόπου ήταν κάτι άγνωστο για τους προγόνους μας. Αυτό συνέβαινε κυρίως διότι δεν κατείχαν τους τρόπους και τα μέσα, με τη χρήση των οποίων παράγουμε σήμερα κατά βούληση τον στατικό και δυναμικό ηλεκτρισμό και τα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα.
Αλλά η ίδια η Φύση πρόδιδε το μυστικό του ηλεκτρισμού μέσα από την τέλεια ηλεκτρική τορπίλη του ιχθύος (νάρκη, όπως την αποκαλούσαν οι πρόγονοί μας), που προκαλούσε παράλυση στους εχθρούς του.
Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι ιατροί είναι αποδεδειγμένο ότι χρησιμοποιούσαν το ηλεκτροφόρο χέλι σαν ζωντανή ηλεκτρική συστοιχία. Πρώτος γι’ αυτό το θέμα μίλησε ο Γαληνός στα συγγράμματά του. Ο διάσημος αυτός Έλληνας ιατρός του δευτέρου μ. Χ. αιώνα έλεγε σχετικά:
“Γνωρίζω ήδη πως η “νάρκη”, τοποθετημένη στο κεφάλι του ασθενούς, θεραπεύει την κεφαλαλγία κι έτσι, όταν προχώρησα σε τέτοια θεραπεία, διαπίστωσα πως το ηλεκτροφόρο χέλι είχε ευεργετικές ιδιότητες και καταπράυνε τον πόνο και τη δυσφορία”.
Σε παρόμοιες πρακτικές είχαν καταφύγει ιατροί και στη Βυζαντινή Εποχή, όπως ο Αέτιος και ο Παύλος ο Αιγινίτης.
Ακόμη, ο ιατρός του Αυτοκράτορα Κλαυδίου, ο Σκριβώνιος Λάργος, νάρκωνε τα πόδια όσων υπέφεραν από αρθρίτιδα με ηλεκτροφόρο χέλι, προκειμένου να θεραπεύσει το νόσημα, αλλά και να ανακουφίσει τον ασθενή από τους πόνους.
Εν κατακλείδι, οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τον ηλεκτρισμό ως θεραπευτικό μέσο, χωρίς όμως να γνωρίζουν επ’ ακριβώς τις ιδιότητές του.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, στις 01/08/1928…