Το θέμα των ιπτάμενων δίσκων δεν έπαυε να απασχολεί την επικαιρότητα κατά το έτος 1965. Από την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, αλλά και τις χώρες της Λατινικής Αμερικής κατέφταναν ειδήσεις ότι είχαν θεαθεί περίεργα ιπτάμενα αντικείμενα, που είχαν θεωρηθεί ως ιπτάμενοι δίσκοι, καθότι δεν ανήκαν σε καμία κατηγορία γνωστών αεροσκαφών.
Ωστόσο, επρόκειτο περί πτητικών οχημάτων, που κινούνταν με τεράστια ταχύτητα και με εξαιρετική ευελιξία, με πολλά και παράδοξα σχήματα, που εξέπεμπαν δυνατούς φωτισμούς και συνήθως είχαν φωτεινές ουρές.
Το ζήτημα των ιπτάμενων δίσκων είναι παλαιό. Η επιστημονική συζήτηση για το θέμα αυτό ξεκίνησε το 1945. Από την αρχαιότητα, όμως, και κατά τους πλέον πρόσφατους αιώνες, επανειλημμένως γινόταν λόγος για μυστηριώδη ουράνια οχήματα.
Σχετικές αναφορές συναντούμε και στη Βίβλο και στα έργα του Ρωμαίου ιστορικού Τίτου Λίβιου, καθώς και σε πολλά μεσαιωνικά χρονικά, χωρίς να ανατρέξουμε στις ειδήσεις που δημοσιεύθηκαν στους “Τάιμς” του Λονδίνου το 1870 και στην Αμερικανική Επιθεώρηση Μετεωρολογίας το 1878, όπου αναφερόταν η εμφάνιση μυστηριωδών ιπτάμενων μηχανών.
Άλλωστε, υπάρχουν και σχετικά έργα που περιγράφουν καταλεπτώς αυτές τις εμφανίσεις. Στο βιβλίο με τίτλο “Η αεροπορία άλλων πλανητών δρα μεταξύ μας” υποστηριζόταν ότι την περίοδο των πρώτων ατομικών εκρήξεων του 1944 και 1945 μέχρι και τη δεκαετία του 1960, η εξωγήινη αυτή αεροπορία είχε προβεί σε πλήρεις αναγνωρίσεις της Γης και αυτό παρά τις επίσημες διαψεύσεις, που σκοπό είχαν την κατασίγαση της ανησυχίας του γήινου πληθυσμού και που, όμως, αποτέλεσαν αντικείμενο μυστικών συζητήσεων στα Κοινοβούλια πολλών μεγάλων χωρών.
Το πρόβλημα των ιπτάμενων δίσκων ασφαλώς είναι από τα πλέον γοητευτικά. Είναι πρόβλημα προσφερόμενο για επιστημονικές, ψυχολογικές και κοινωνιολογικές εμβαθύνσεις. Ακόμα και για πολιτικό και στρατιωτικό προβληματισμό. Μάλιστα, για τον συγγραφέα του προαναφερθέντος έργου, η αποστολή αυτών των αναγνωριστικών πτήσεων των διαπλανητικών αεροποριών είχε ως στόχο την παρεμπόδιση μιας πυρηνικής έκρηξης:
Όλα τα ατομικά όπλα, τα ατομικά αποθέματα και τα υποβρύχια ακόμη βρίσκονται υπό διαρκή παρακολούθηση και έλεγχο, χάρις σε ηλεκτρονικές συσκευές και δίκτυα, που είναι αδιανόητα. Ένας πυρηνικός πόλεμος θα παρεμποδιστεί, ανεξαρτήτως αν κρίνεται δίκαιος ή άδικος ή εάν ένα κράτος θεωρείται ως επιτιθέμενο ή αμυνόμενο.
Σύμφωνα με τον Αμερικανό Ντόναλντ Ρόμπεϋ, που είχε ασχοληθεί επισταμένως με το θέμα αυτό, οι ιπτάμενοι δίσκοι δεν μπορούσε να είναι κατάλοιπα κομητών και τούτο για έναν απλούστατο λόγο: μια βολίδα, όσο μικρή κι αν είναι, δεν είναι σε θέση να αλλάξει την τροχιά της και την ταχύτητά της σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
Εξάλλου, πολλοί υποστήριζαν ότι οι πτητικές μηχανές είναι κοσμικά φαινόμενα άγνωστης φύσης, που η Επιστήμη δεν κατόρθωσε ακόμη να τα εξηγήσει, διότι η διάρκεια του φαινομένου είναι εξαιρετικά σύντομη.
Ο διάσημος ψυχαναλυτής Καρλ Γιουνγκ είχε διατυπώσει τη θεωρία ότι η θέαση ιπτάμενων δίσκων ήταν το αποτέλεσμα μιας ομαδικής παραίσθησης. Κατόπιν, όμως, αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί, καθώς ιπτάμενοι δίσκοι είχαν θεαθεί σε πολλά διαφορετικά μέρη του πλανήτη.
Η περίπτωση του Τόμας Μάντελ είχε απασχολήσει ιδιαιτέρως τον παγκόσμιο Τύπο. Ήταν Σμηναγός της Αμερικανικής Αεροπορίας, ο οποίος δεν επέστρεψε από την αεροπορική του αποστολή, αφού προηγουμένως είχε ειδοποιήσει τη βάση του ότι είχε επισημάνει ένα άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο.
Επίσης, στις αρχές του Αυγούστου του 1965, μια φωτεινή σφαίρα που εξέπεμπε ρυθμικώς δέσμες λάμψης έγινε ορατή στον ουρανό της Ματαεσπέζα στην Ισπανία, ενώ πολλοί ιπτάμενοι δίσκοι διέσχιζαν τον ουράνιο θόλο της Λατινικής Αμερικής.
Είναι η Γη υπό την επιτήρηση κοσμικών αεροσκαφών; Αυτό αναρωτιούνταν πολλοί επιστήμονες και απλοί άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο το 1965.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, στις 15/08/1965…