Το 1898, ο Αμερικανός συγγραφέας Morgan Andrew Robertson, παλιός ναυτικός και λάτρης του ουίσκι και της λαϊκής λογοτεχνίας, δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα ναυτικών περιπετειών, που έμελλε να αποδειχθεί προφητικό.
Στο μυθιστόρημά του περιέγραφε ένα γιγαντιαίο υπερωκεάνειο, ένα είδος θαλάσσιου τέρατος, που το έσερναν τρεις πελώριοι έλικες, που μετέφερε 3.000 επιβάτες και που το μήκος του έφτανε τα 250 μέτρα. Μια απριλιάτικη νύχτα, κατά το παρθενικό του ταξίδι, ο πλωτός αυτός κολοσσός, που έφερε το όνομα “Τιτάνας”, προσέκρουσε σ’ ένα παγόβουνο και βυθίστηκε.
Περίπου δεκατέσσερα χρόνια μετά, ένα άλλο υπερωκεάνειο, που αυτή τη φορά δεν είχε τίποτε το φανταστικό και το μυθώδες, προσέκρουσε σ’ ένα παγόβουνο και καταβυθίστηκε τη νύχτα της 14ης προς τη 15η Απριλίου του 1912. Ονομαζόταν “Τιτανικός” και πραγματοποιούσε το πρώτο του ταξίδι στις θάλασσες. Πράγματι, είχε τρεις προπέλες, μετέφερε 3.000 επιβάτες και το μήκος του έφτανε τα 250 μέτρα!
Η ανατριχιαστική αυτή σύμπτωση είχε προκαλέσει ποικίλους σχολιασμούς. Ήταν όντως μια απρόβλεπτη σύμπτωση ή μήπως ήταν μια παράξενη πρόβλεψη;
Όλες οι Εταιρείες Ψυχικών Ερευνών του κόσμου έχουν καταγράψει πληθώρα τέτοιων περιστατικών. Μια νύχτα του Ιανουαρίου του 1947, για παράδειγμα, ένας σπουδαστής είδε μισοκοιμισμένος μια φευγαλέα χειρονομία, που χάρασσε με μεγάλα γράμματα τις λέξεις: “Διαίσθηση και Λογική”. Το θέμα των εξετάσεών του αργότερα στο Πανεπιστήμιο ήταν ακριβώς αυτό, δηλαδή “Διαίσθηση και Λογική”. Εν τω μεταξύ, δεν ήταν λίγοι αυτοί που είχαν προφητέψει θανάτους, ατυχήματα, δυστυχίες, ευχάριστες συγκυρίες, αλλά και σημαίνουσες αλλαγές στη ζωή τους.
Για πολλές δεκαετίες, άλλωστε, οι άνθρωποι ξόδευαν αφειδώς πολλά χρήματα σε χαρτορίχτρες, μάντισσες και αστρολόγους, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια κλεφτή ματιά στο μέλλον τους, πράγμα που εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα, αν και το μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων είναι πολύ πιο υψηλό.
Ακόμα και ο “αυτοκράτορας” του καπιταλισμού στην Αμερική, ο αδιαφιλονίκητος Κροίσος της χώρας, ο τραπεζίτης, βιομήχανος και συλλέκτης έργων τέχνης, J.P. Morgan, είχε φροντίσει να έχει την αποκλειστική του αστρολόγο. Και αυτή δεν ήταν άλλη, φυσικά, από την πασίγνωστη Evangeline Adams.
Μάλιστα, όταν η Evangeline Adams κλήθηκε στο δικαστήριο να δικαστεί για “άσκηση παράνομης μαντείας”, συνέταξε ένα τόσο επιτυχημένο ωροσκόπιο του γιου του δικαστή, ώστε αμέσως αφέθηκε ελεύθερη.
Αλλά και ο ίδιος ο αδίστακτος Χίτλερ συγκαταλέγεται ανάμεσα σε εκείνες τις προσωπικότητες που διέθεταν τον ατομικό τους αστρολόγο. Συγκεκριμένα, είχε πέντε.
Είναι αναρίθμητα τα μέσα που επινόησε ο άνθρωπος από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, για να αποκαλύψει το μέλλον, αρχίζοντας από το πέταγμα των πτηνών και φτάνοντας μέχρι τον υπνωτισμό και τα περιστρεφόμενα τραπέζια.
Ο Καρλ Γιουνγκ, ο μεγάλος αυτός ψυχαναλυτής και μαθητής του Φρόυντ, είχε μια μέρα αυτήν την άμεση αποκάλυψη του μέλλοντος. Μια πελάτισσά του είχε μια αλλόκοτη, επίμονη οπτασία. Έβλεπε διαρκώς ένα βουνό που λουζόταν στα δάκρυα και στο αίμα. Τίποτε στο οικογενειακό παρελθόν της δεν εξηγούσε αυτή την εικόνα. Αυτό συνέβη στην Ελβετία, λίγο πριν από την κήρυξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Σιγά-σιγά ο Γιουνγκ κατάλαβε πως το μυαλό της ταλανιζόταν από το αποτρόπαιο μέλλον που ερχόταν βίαια καταπάνω στην ανθρωπότητα και όχι από το παρελθόν της γυναίκας. Αυτό τον επηρέασε τόσο πολύ, ώστε διέκοψε κάθε δεσμό με τις ιδέες του Φρόυντ, για να εφαρμόσει στις θεραπείες του τα κλασικά και αρχαϊκά μέσα της μαντείας, όπως τη μέθοδο των μαγικών ράβδων Kau Chim, αυτή την παμπάλαιη κινεζική μέθοδο χρησμών των 45 αιώνων.
Όλος ο κόσμος γνωρίζει πλέον τα περίφημα τετράστιχα του Νοστράδαμου, των οποίων το νόημα παραμένει σκοτεινό. Αυτό που πραγματικά αγνοούμε είναι ότι ο σοφός αυτός ιατρός και χημικός, ακόμα και στα μάτια των συγχρόνων του, συνέταξε τους θρυλικούς στίχους του σκοπίμως σε αυτήν την ιδιόρρυθμη γλώσσα, αφού υπνωτιζόταν συστηματικά.
Η Επιστήμη του 20 αιώνα πίστευε ότι θα πετούσε κάθε προφητεία, κάθε χρησμό, κάθε προμήνυμα και κάθε πρόγνωση στον κάλαθο των χονδροειδών προλήψεων. Δε φτάσαμε, όμως, σε αυτό το σημείο. Αντιθέτως, η πρόοδος της μαθηματικής επιστήμης και του υπολογισμού των πιθανοτήτων εμφανίζει ως δυνατή και επιστημονικά ορθή κάποια μορφή πρόβλεψης του μέλλοντος.
Μπορεί τελικά να προβλεφθεί το μέλλον; Σίγουρα υπάρχουν πολλοί απατεώνες εκεί έξω που ισχυρίζονται ότι διαθέτουν τα προσόντα, αλλά υπάρχουν και ορισμένοι που έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι όντως είναι προικισμένοι με το σπάνιο αυτό ταλέντο.
Εν τούτοις, όσο η ανθρωπότητα δε θα διαθέτει ηλεκτρονικούς εγκεφάλους, ικανούς να αφομοιώσουν το πραγματικό και το ψυχικό συνάμα, θα τρεκλίζουμε κάθε φορά που θα προσπαθούμε να περάσουμε, έστω και για λίγο, τα σύνορα του παρόντος.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 12/01/1963…