Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την ηλιακή ενέργεια, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την έλλειψη ξυλείας, λόγω των μεγάλων αναγκών για την κατασκευή πλοίων και οικιών.
Αυτό είναι το πόρισμα μιας μελέτης τριών ερευνητών από την Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, που επρόκειτο να δημοσιευθεί το καλοκαίρι του 1979 με τίτλο: “Η Χρυσή Κλωστή: 2.500 Χρόνια Ηλιακής Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογίας”.
Όπως έγραφαν οι “Times” της Νέας Υόρκης σε άρθρο τους, οι εν λόγω ερευνητές Μπόνι Τζαρντάν, Τζον Μπέρλιγκε, Κένες Μπάουτι, στηριζόμενοι σε αρχαιολογικά ευρήματα και φιλολογικές πηγές, υποστήριζαν πως στην αρχαία Ελλάδα και κατόπιν, στην Ιταλία, τα αρχαία σπίτια, αλλά και ολόκληρες πόλεις, σχεδιάζονταν με τέτοιον τρόπο και χτίζονταν σε κατάλληλους χώρους με τον σωστό προσανατολισμό, ώστε να εξασφαλίσουν και να εκμεταλλευτούν στον μέγιστο βαθμό τη θερμότητα του ήλιου.
Το άρθρο της αμερικανικής εφημερίδας αποκάλυπτε ότι οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την ηλιακή ενέργεια. Ανέφερε ακόμη μια φράση του Αισχύλου, ότι δηλαδή οι πολιτισμένοι λαοί, αντίθετα από τους βαρβάρους, έχτιζαν σπίτια που έβλεπαν προς τον ήλιο.
Επίσης, η αρχαία πόλη της Ολύνθου, στη Βόρεια Ελλάδα, με 30.000 κατοίκους, αποτελούνταν αποκλειστικά από οικοδομήματα βασισμένα στις ίδιες ακριβώς αρχές, οι οποίες εφαρμόζονται σήμερα στα παθητικά ηλιακά κτίσματα, δηλαδή αυτά που στερούνται ηλιακών συλλεκτών, αλλά τα σχέδιά τους, η τοποθεσία τους και η μόνωση που διαθέτουν, τούς επιτρέπει να θερμαίνονται όσο γίνεται περισσότερο από τον ήλιο κατά τη διάρκεια του χειμώνα και να διατηρούνται δροσερά το καλοκαίρι.
Οι ερευνητές θεωρούσαν το μεγάλο επίτευγμα της Ολύνθου, που ήταν στην αρχαιότητα ένα σπουδαίο αστικό κέντρο, στο ίδιο περίπου υψόμετρο με τη Νέα Υόρκη και το Σικάγο, σαν μια απόδειξη ότι σήμερα στις μοντέρνες πόλεις μπορούν να εφαρμοστούν επιτυχώς οι ίδιες αρχές της αρχαίας ηλιακής αρχιτεκτονικής.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, στις 25/04/1974…