Το οστό του Τουταγχαμών που στοίχειωσε μια έπαυλη στην Αγγλία, το 1937…

Το οστό του Τουταγχαμών που στοίχειωσε μια έπαυλη στην Αγγλία, το 1937…

Στις αρχές του 1937, δύο βαθύπλουτοι Άγγλοι, ο Λόρδος Alexander Saighton και η σύζυγός του, λάτρεις των ταξιδιών και μανιώδεις συλλέκτες αρχαιοτήτων, επέστρεψαν στην έπαυλή τους στο Duddington της Αγγλίας, φέρνοντας μαζί τους το σπουδαιότερο απόκτημα, που θα μπορούσαν να βρουν για την πολύτιμη συλλογή τους: ένα οστό, ένα γνήσιο οστό του Φαραώ Τουταγχαμών!

Το βαρύτιμο αυτό εύρημα οφειλόταν στη Λαίδη Saighton, η οποία το περισυνέλεξε από τον τάφο του Φαραώ, όπου είχε μεταβεί χάριν επιστημονικών μελετών. Μόλις απέκτησε το οστό, η Λαίδη έσπευσε να το διπλοκλειδώσει επιμελώς σ’ ένα ξύλινο κιβώτιο, το οποίο δεν αποχωρίστηκε ούτε στιγμή, κατά τη διάρκεια της επιστροφής της στη γενέτειρά της.

Όταν, επιτέλους, η Λαίδη έφτασε στην πολυτελή κατοικία της, τοποθέτησε το οστό του Φαραώ επάνω σ’ ένα βελούδινο μαξιλαράκι και το έβαλε σε μια γυάλινη προθήκη, σε περίοπτη θέση, ανάμεσα σε πανάρχαια σπαθιά και αγγεία, σε κεφαλές λεόντων και ρινόκερων και σε διάφορα άλλα σπανιότατα τιμαλφή.

Την επόμενη της επιστροφής της, οι αγγλικές εφημερίδες ανήγγειλαν στην κοσμική στήλη την εγκατάσταση της Λαίδης Saighton και του Λόρδου Alexander, επιφανών αριστοκρατών, οι οποίοι και όρισαν αμέσως την ημέρα της δεξίωσής τους, ώστε να επιδείξουν στην ανώτερη αστική τάξη του Λονδίνου το ιστορικής σημασίας μακάβριο εύρημά τους.

Οι Άγγλοι ευγενείς, που συγκεντρώθηκαν στο μέγαρο της οικογένειας Saighton, συνεχάρησαν την οικοδέσποινα για την επιτυχία της, αν και οι περισσότεροι έσπευσαν να την προειδοποιήσουν για την Κατάρα των Φαραώ, οι οποίοι φρόντιζαν να τιμωρούν με καταστροφές και θανάτους όσους βεβήλωναν τους τάφους και τα λείψανά τους.

Η Λαίδη γελούσε περιπαιχτικά και δήλωνε στους δεισιδαίμονες φίλους της ότι δεν ήταν διόλου προληπτική και ότι θεωρούσε όλες αυτές τις διαδόσεις απλές ανοησίες.

Όμως, δεκαπέντε ημέρες αργότερα, η καταστροφή χτύπησε με μανία! Μια μυστηριώδης πυρκαγιά κατέστρεψε τους στάβλους και τις αποθήκες του μεγάρου με έναν τρόπο ανεξήγητο. Την επόμενη ημέρα, ο πολυαγαπημένος ανιψιός της Λαίδης αρρώστησε βαριά από μια ασθένεια, την οποία κανένας από τους έγκριτους ιατρούς της Αγγλίας που τον εξέτασε, δεν κατόρθωσε να διαγνώσει.

Μετά από δύο μήνες που ήταν ανήμπορος και κλινήρης, αποφάσισαν οι οικείοι του να στείλουν τον νεαρό σε θαλάσσιο ταξίδι, ώστε να απομακρυνθεί από το μέγαρο του Duddington. Πράγματι, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, άρχισε σταδιακά να αναρρώνει.

Πέντε μέρες μετά την αναχώρηση του ανιψιού, οι υπηρέτες του μεγάρου, κατατρομαγμένοι, δήλωσαν στη Λαίδη ότι δεν μπορούσαν να παραμείνουν ούτε λεπτό πλέον στην έπαυλη, επειδή τις νύχτες τινάζονταν έντρομοι από μια αλλόκοσμη φωνή, η οποία θρηνολογούσε και ψέλλιζε ακατάληπτες λέξεις σε μια ακατανόητη γλώσσα. Η Λαίδη πάσχισε με κάθε τρόπο να τους μεταπείσει και τους υποσχέθηκε ότι θα λάμβανε τα μέτρα της.

Μα, την άλλη κιόλας μέρα, ένα καινούριο γεγονός τους αναστάτωσε. Ο κηπουρός, πελιδνός και ασθμαίνων, παρουσιάστηκε τρέμοντας στη Λαίδη και της είπε ότι είχε δει κατά τα ξημερώματα, την ώρα που κατέβαινε στον κήπο, μια πελώρια λευκή σκιά, η οποία, αφού έκανε τον γύρο του ανθώνα, χάθηκε κατόπιν ανάμεσα στα δέντρα.

Ύστερα από δύο μέρες, ο οικονόμος του μεγάρου βρήκε καταθρυμματισμένο ένα κινεζικό σερβίτσιο μεγάλης αξίας, που ήταν κλειδωμένο σ’ έναν κομψό μπουφέ. Τα υπόλοιπα σκεύη είχαν μείνει παραδόξως ανέγγιχτα.

Οι γείτονες της έπαυλης, πανικόβλητοι, άρχισαν να διαδίδουν ότι μόλις έπαιρνε να νυχτώνει, έβλεπαν να βγαίνει από το περιβόλι του μεγάρου μια γιγάντια λευκή σκιά, η οποία έτρεχε σαν να την καταδίωκαν.

Δεν είχε περάσει πολύς καιρός, όταν η Λαίδη παρέθεσε γεύμα στους αριστοκράτες φίλους της. Το γλεντοκόπι των ευγενών είχε φτάσει στο κατακόρυφο γύρω στα μεσάνυχτα, πλαισιωμένο από εύγευστα εδέσματα και ακριβά ποτά, όταν, ξάφνου, οι ευρισκόμενοι στο παραπλεύρως της τραπεζαρίας σαλονάκι άρχισαν να τρέχουν αλλόφρονες, προς όλες τις κατευθύνσεις, ουρλιάζοντας γοερά:

-Φάντασμα! Φάντασμα!

Μια κυρία, μάλιστα, η οποία είχε καθηλωθεί από τον τρόμο στο κάθισμά της, είπε ότι τη στιγμή που τα μέλη της παρέας που κάθονταν στο σαλονάκι λάκιζαν εδώ κι εκεί, εκείνη άκουσε μια μυστηριώδη φωνή να της ψιθυρίζει:

-Θα εκδικηθώ όσους, με τα μιαρά χέρια τους, απομάκρυναν το μέλος μου από τον τάφο και τη γη μου!

Η διασκέδαση αμέσως διαλύθηκε εν μέσω γενικού πανικού και φόβου και ο Λόρδος Alexander σκεφτόταν πια πως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να απαλλαγεί από το οστό του Φαραώ Τουταγχαμών. Την απόφασή του αυτή, άλλωστε, ενθάρρυνε το γεγονός ότι πολλοί επιστήμονες τον παρακαλούσαν με επιστολές τους να τους επιτρέψει να περάσουν ένα βράδυ μέσα στο πολυτελές σπίτι του, για να δουν με τα μάτια τους το φάντασμα του Φαραώ. Φυσικά, υπήρξαν και κάποιοι που προσφέρθηκαν να το αγοράσουν με κάθε αντίτιμο.

Τελικά, αφού συγκατάνευσε και η Λαίδη Saighton, η οποία είχε αποκαρδιωθεί από τα επαναλαμβανόμενα μυστήρια που εκτυλίσσονταν στην έπαυλή τους, ο Λόρδος Alexander δώρισε το οστό στον επιστήθιο φίλο του, τον ιατρό Gordon.

Μα, ο ιατρός την επόμενη κιόλας ημέρα είχε ένα φριχτό ατύχημα, που οδήγησε σ’ ένα σπασμένο πόδι και ευθύς, το απέδωσε στην Κατάρα των Φαραώ και στη μανία του Τουταγχαμών για εκδίκηση. Έτσι, δίχως να το σκεφτεί, ζήτησε να επιστραφεί το οστό στον Λόρδο.

Το ζεύγος Saighton, όμως, δεν ήταν διατεθειμένο να κρατήσει το μακάβριο εύρημα, που αρπάχτηκε από τον τάφο του ξακουστού Αιγύπτιου ηγεμόνα. Στις 25 Μαρτίου του 1937, λοιπόν, η Λαίδη, η οποία λίγους μήνες πριν χαρακτήριζε ως ανοησίες όλα όσα λέγονταν για την πολυθρύλητη Κατάρα των Φαραώ, μπάρκαρε για την Αίγυπτο, παρακινημένη από το πείσμα του συζύγου της κυρίως, για να ξαναβάλει πίσω στη θέση του το οστό του Τουταγχαμών.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ”, στις 02/04/1937…

Το άρθρο, όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ", στις 02/04/1937
Το άρθρο, όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ”, στις 02/04/1937
0 0 ψήφοι
Αξιολόγηση άρθρου
Subscribe
Notify of
guest

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

0 σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments