Η ραβδομαντεία και τα μυστήριά της…

Η ραβδομαντεία είναι η ανακάλυψη ύδατος με τη χρήση μιας ράβδου. Τη δεκαετία του 1920, η ραβδομαντεία είχε εξαπλωθεί ευρέως στην Αγγλία, όπου είχε μετατραπεί σχεδόν σε επιχείρηση.

Αυτός ο τρόπος εντοπισμού ύδατος είχε την πηγή του στην αστρολογία και στην ενόραση. Το 1938, υπήρχαν στη Μεγάλη Βρετανία περίπου πενήντα εταιρείες ανόρυξης φρεάτων, οι οποίες απασχολούσαν στο προσωπικό τους και ειδικούς ανθρώπους, τους ραβδοσκόπους, ώστε να ανακαλύψουν σημεία συγκέντρωσης νερών.

Επαγγελματίες ραβδοσκόποι υπήρχαν περίπου διακόσιοι σ’ ολόκληρη την Αγγλία και η πληρωμή τους κυμαινόταν μεταξύ πέντε και πενήντα λιρών για κάθε απόπειρα αναζήτησης υδάτων. Όμως, κατά βάσιν, οι ερασιτέχνες ήταν πολύ περισσότεροι.

Ένας ραβδοσκόπος, λοιπόν, κρατούσε στα χέρια του ένα χλωρό κλωνάρι λεπτοκαρυάς, ιτιάς ή άλλου δέντρου, ή μια λεπτή χάλκινη ράβδο σε σχήμα V ανεστραμμένη ή και ένα κομμάτι μπανέλας.

Καθώς περνούσε από το σημείο όπου βρισκόταν συσσωρευμένο νερό, το κλωνάρι ή η χάλκινη ράβδος κινούνταν προς τα πάνω και ταυτοχρόνως, ο ραβδοσκόπος καταλαμβανόταν από ένα περίεργο συναίσθημα.

Ο Άγγλος ραβδοσκόπος Τσαρλς Γκρέιβς έγραφε:

“Μια από τις αδελφές μου, η οποία πριν από μερικά χρόνια ανακάλυψε ένα βαθύτατο πηγάδι, με είχε αφήσει να της βαστώ τους καρπούς των χεριών της τη στιγμή που έκανε την παράδοξη διάγνωσή της. Ξαφνικά, το κλωνάρι που κρατούσε, πετάχτηκε απότομα προς τα επάνω. Κατόπιν, μου είπε αυστηρά ότι της είχα κάνει μεγάλο κακό, επειδή εγώ, όντας ανίδεος, πάσχιζα να το επαναφέρω στην αρχική του θέση, προς τα κάτω”.

Σύμφωνα με τον ραβδοσκόπο Τσαρλς Γκρέιβς, υπήρχε επιστημονική εξήγηση του φαινομένου της ραβδομαντείας, που ήταν η εξής:

“Η ραβδομαντεία αποδίδεται σε ορισμένες μορφές ακτινοβολίας, ηλεκτρικής ή μαγνητικής, οι οποίες πηγάζουν από τη γη, πιθανόν από βαθιές σχισμές του εδάφους, και οι οποίες προκαλούν ένα είδος μυικής συστολής σε ορισμένους ευαίσθητους στο φαινόμενο ανθρώπους”.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ”, στις 29/10/1938…