Η περίπτωση του μέντιουμ της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών Ελένης Ζακυνθινού, η οποία είχε βοηθήσει την Αστυνομία στην ανακάλυψη και σύλληψη δύο διαρρηκτών και είχε υποδείξει μάλιστα και το μέρος όπου είχαν μεταφέρει και κρύψει τα κλοπιμαία, δεν ήταν η μοναδική.
Σε πολλές περιπτώσεις, άλλωστε, είχαν χρησιμοποιηθεί μέντιουμ από τις Αστυνομικές Αρχές, προκειμένου να εντοπίσουν και να συλλάβουν κακοποιούς ή για να διαλευκάνουν στυγερά εγκλήματα με καταπληκτικά αποτελέσματα.
Δεν αναφερόμαστε στις περιπτώσεις εκείνες, κατά τις οποίες τελέστηκαν εγκλήματα από άτομα υπνωτισμένα, που λειτουργούσαν υπό την επήρεια τρίτων προσώπων. Εγκλήματα μέσω αυθυποβολής είχαν επανειλημμένως αναστατώσει τις Αστυνομικές Αρχές όλων των πολιτισμένων χωρών.
Η ελληνική Εταιρία Ψυχικών Ερευνών, με Πρόεδρό της τον διακεκριμένο ψυχοφυσιολόγο Άγγελο Τανάγρα, είχε πολλές φορές πραγματοποιήσει σχετικά πειράματα, τα οποία είχαν κληθεί να τα παρακολουθήσουν και πολλοί Αστυνομικοί. Στα πειράματα αυτά έβλεπε κανείς με πόση ευκολία το υπνωτισμένο άτομο έσπευδε να εκτελέσει τις διαταγές του υπνωτιστή του και ήταν έτοιμο να προβεί και στη διάπραξη εγκλήματος, για το οποίο, φυσικά, δεν έφερε καμία απολύτως ευθύνη.
Μεταξύ των περιπτώσεων, όπου μέντιουμ είχαν βοηθήσει την Αστυνομία στο έργο της, ώστε να αποκομίσουν συγκεκριμένες πληροφορίες, ήταν και η εξής, η οποία είχε δημοσιευθεί σε τεύχος του επιστημονικού περιοδικού των Ψυχικών Ερευνών και είχε παραληφθεί από τα αρχεία της Γενικής Ασφάλειας, με αριθμό φακέλου 89744:
“Την 27 Ιουνίου του 1934 και ώρα 8 π.μ., δηλώθηκε στην Αστυνομία η εξαφάνιση του Κ. Σακόπουλου από την οικία της νύφης του Ευσταθίας συζύγου Γ. Σακόπουλου, επί της οδού Μαρωνείας 16, στην Αθήνα. Ο εξαφανισμένος άντρας ήταν ένας 90 ετών γηραιός κύριος, ο οποίος έπασχε από γεροντική άνοια.
Οι έρευνες της Αστυνομίας για τον εντοπισμό του απέβησαν άκαρπες μέχρι και στις 2 Ιουλίου, οπότε η Ευσταθία Σακοπούλου μαζί με την Ελένη Σταθακοπούλου, οι οποίες ήταν συγγενείς του ηλικιωμένου, κατέφυγαν στο επισήμως αναγνωρισμένο από την Εταιρία Ψυχικών Ερευνών διαισθητικό άτομο, το μέντιουμ Ελπίδα Παυλάτου.
Το ισχυρό μέντιουμ Ελπίδα Παυλάτου, αφού αυτοϋπνωτίστηκε, υπέδειξε ότι ο εξαφανισμένος γηραιός άντρας βρισκόταν σε ένα σπίτι επί της οδού Βεΐκου 2β, όπου και τον έβλεπε μέσα σ’ αυτό.
Τότε, οι δύο γυναίκες της οικογένειας του Κ. Σακόπουλου, του οποίου αγνοούνταν τα ίχνη, κατέφυγαν σ’ έναν έτερο συγγενή τους, τον Υπαστυνόμο Σ. Καρακώστα, ώστε να μεριμνήσει για τη διενέργεια έρευνας στην υποδειχθείσα οικία της οδού Βεΐκου.
Πράγματι, την επόμενη ημέρα, έγινε η σχετική αναζήτηση από τους Αστυνομικούς της Υπηρεσίας Ασφαλείας και βρέθηκε τελικά ο γέροντας στο εν λόγω σπίτι”.
Ένα ακόμα πιο ενδιαφέρον περιστατικό, που είχε επίσης κατατεθεί στην Εταιρία Ψυχικών Ερευνών, ήταν το εξής:
“Πριν από λίγο καιρό, το μέντιουμ Κασσάνδρα, όταν είχε ερωτηθεί σχετικά για μια κυρία, η οποία διέμενε σε κάποιο μακεδονικό χωριό, την είχε περιγράψει λευκοντυμένη, με παραδοσιακή μακεδονική ενδυμασία, την οποία την έβλεπε μέσα σε μια κασέλα. Συγχρόνως, όμως, τόνιζε ότι δεν είχε την εντύπωση ότι επρόκειτο περί ανθρώπου, αλλά περί συγκεχυμένου πράγματος.
Η γυναίκα, λοιπόν, που είχε αποταθεί στο μέντιουμ Κασσάνδρα για να ρωτήσει σχετικά με τη Μακεδόνισσα, μετά από λίγο καιρό βρέθηκε στη Μακεδονία. Εκεί, πληροφορήθηκε με κατάπληξη ότι κυρία για την οποία ενδιαφερόταν, είχε πεθάνει τρία χρόνια νωρίτερα και είχε ταφεί σύμφωνα με τα μακεδονικά έθιμα. Τα οστά της είχαν τυλιχθεί σε λευκό πανί και τοποθετήθηκαν μέσα σε μια κασέλα, στο οστεοφυλάκιο”.
Προκειμένου να εξηγήσουμε το πρώτο φαινόμενο, θα πρέπει να επικαλεστούμε την τηλεπάθεια. Η μετάβαση του ηλικιωμένου άντρα στο σπίτι της οδού Βεΐκου 2β είχε προξενήσει μεγάλη εντύπωση στους ενοίκους, η οποία είχε ενταθεί και από το γεγονός ότι ο γέροντας είχε χάσει τη μνήμη του και δεν μπορούσε να παράσχει σε αυτούς κανένα απολύτως στοιχείο για το σπιτικό του. Προφανώς, κάποιος από τους ενοίκους εκείνης της οικίας είχε μεταβιβάσει τηλεπαθητικώς στο μέντιουμ την πληροφορία για το πού βρισκόταν ο ανήμπορος 90χρονος.
Το δεύτερο περιστατικό, που αφορούσε στο μέντιουμ Κασσάνδρα, δε γινόταν να εξηγηθεί τηλεπαθητικά, καθώς η Μακεδόνισσα γυναίκα ήταν νεκρή για τρία χρόνια, επομένως ήταν μάλλον απίθανο εκείνη τη στιγμή κάποιος να τη μνημονεύει. Μόνο το φαινόμενο της διόρασης θα μπορούσε να το εξηγήσει και μόνο λίγα μέντιουμ ήταν προικισμένα με αυτήν την ικανότητα.
Τα μέντιουμ αυτά μπορούσαν να διαβάσουν, κατά τη διάρκεια της ύπνωσης, ένα κλειστό βιβλίο ή μια σφραγισμένη επιστολή ή και να εντοπίσουν χαμένα αντικείμενα, ακόμη κι αν βρίσκονταν σε μακρινές αποστάσεις.
Ανάμεσα στα ισχυρά μέντιουμ που εξιχνίαζαν μυστηριώδη εγκλήματα ανήκαν και οι Ελληνίδες Ελένη Ζακυνθινού, Ελπίδα Παυλάτου και Κασσάνδρα, οι οποίες είχαν εντυπωσιάσει την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα με τις επιτυχίες τους.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ”, στις 04/09/1934…