Το Δεκέμβριο του 1961, δύτες του Σοβιετικού ωκεανογραφικού εξερευνητικού πλοίου Vityaz ανακάλυψαν σε βάθος 10.000 ποδών στον Ινδικό Ωκεανό “ίχνη ενός γιγαντιαίου ζώου, αγνώστου ως τώρα στην Επιστήμη”…
Η είδηση αυτή μπορεί να φαίνεται “φανταστική”, αλλά υπάρχουν αποδείξεις ότι μερικά μεγάλα ζώα, άγνωστα στον άνθρωπο, ζουν στα βάθη των ωκεανών.
Η επαλήθευση θα είναι αδύνατη για πολλά χρόνια, γιατί τα δίχτυα που προορίζονται για το μεγάλο βάθος κινούνται με μεγάλη βραδύτητα και δε μπορούν να συλλάβουν ένα “τέρας”, που ελίσσεται με άνεση στο περιβάλλον του.
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, υπήρξαν πολλές περιπτώσεις μεγάλων ζώων που εκβράστηκαν στις ακτές. Τα χαρακτηριστικά πολλών από αυτά, ήταν το τριχωτό σώμα, λαιμός σαν της καμηλοπάρδαλης και σε μερικές περιπτώσεις, κεφάλι με χαυλιόδοντες.
Τον Ιανουάριο του 1960, ένα θαλάσσιο τέρας μήκους 13 ποδών εκβράστηκε στις γαλλικές ακτές του Αρασόν, κοντά στο Μπορντώ. Το πλάσμα αυτό, που είδε πολύς κόσμος, αναφέρθηκε ότι είχε βραχίονες μήκους 6 ποδών, που κατέληγαν σε κάτι που έμοιαζε με “ανθρώπινα χέρια”. Άλλα χαρακτηριστικά του ήταν πλατύ κεφάλι και αυτιά που εξείχαν. Οι Γάλλοι ειδικοί δεν κατόρθωσαν να ανακαλύψουν τι ήταν, αν και δεν απέκλεισαν ότι πιθανόν να επρόκειτο περί θαλάσσιου ελέφαντα.
Το 1956, ένα μυστηριώδες πλάσμα εκβράστηκε στις ακτές της Αλάσκα και κίνησε το ενδιαφέρον του παγκόσμιου Τύπου. Το πτώμα, που ήταν μισοβυθισμένο στην άμμο, είχε κοκκινωπή σάρκα και πάλι, το χαρακτηριστικό τριχωτό σώμα. Το κεφάλι είχε διάμετρο 5,5 ποδών με γιγαντιαίες κόγχες ματιών, πλάτους εννέα ιντσών. Οι ζωολόγοι δήλωσαν ότι η περιγραφή δεν ταίριαζε με κανένα γνωστό πλάσμα ή είδος, είτε της σημερινής, είτε της προϊστορικής εποχής. Οι ειδικοί επίσης τόνισαν ότι το τρίχωμα απέκλειε κάθε δυνατή συγγένεια με την οικογένεια των φαλαινών.
Τον Ιανουάριο του 1951, ένα άγνωστο πλάσμα “που έμοιαζε με κροκόδειλο”, με μακρύ λαιμό και έφερε χαυλιόδοντα, εκβράστηκε στις ακτές της Νέας Ζηλανδίας. Οι Αυστραλοί ειδικοί είπαν ότι επρόκειτο περί αγνώστου ζώου και ανέφεραν ότι έμοιαζε με “κροκόδειλο”, ο οποίος είχε μακρύ λαιμό.
Η παραλιακή πόλη Ντελαίηκ, της Πολιτείας του Όρεγκον, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, συγκλονίστηκε από ένα εύρημα στις ακτές της, το 1951. Ένα τριχωτό πλάσμα με τέσσερις ουρές που είχαν μήκος από 3 έως 13 πόδια, εκβράστηκε προς έκπληξη των κατοίκων της. Οι “ουρές” αυτές μπορούσαν να ονομαστούν και “βραχίονες”.
Το 1950 εμφανίστηκε ένα τέρας στο Σουέζ που έμοιαζε μάλλον σαν φάλαινα με μακρύ, μυτερό κεφάλι. Αν και ήταν άτριχο, είχε τεράστιους χαυλιόδοντες μήκους 8,5 ποδών. Πιστεύεται ότι είχε τραυματιστεί θανάσιμα από τις έλικες ενός νορβηγικού πετρελαιοφόρου, που περνούσε από την είσοδο της διώρυγας.
Δύο Δεκανείς της ΡΑΦ, οι οποίοι επέβαιναν σε μία βενζινάκατο, είδαν το τέρας του λιμανιού της Μομπάσα, στην Κένυα, το 1948. Είπαν ότι είχε προεξοχές στο κεφάλι του δεξιά και αριστερά, που θα μπορούσαν να είναι αυτιά ή ίσως και κέρατα.
Το 1944 βρέθηκε ένα νεκρό τέρας στις ακτές του Machrihanish στη Σκωτία. Ήταν τριχωτό και είχε μήκος 20 ποδών.
Τέλος, το 1937 στο Ρέντλαπ Κόουβ της Αγγλίας, ένας κάτοικος που ψάρευε με τη βάρκα του, είδε ένα παράξενο πλάσμα να κολυμπά στην θάλασσα. Είπε ότι τα μάτια του ήταν μεγαλύτερα από μπάλες του γκολφ είχε πρόσωπο καμήλας και ένα μέρος του σώματός του (12 πόδια) ήταν πάνω από τα την επιφάνεια του νερού.
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, στις 23/12/1961…