Τη θεωρία ενός Ολλανδού ερασιτέχνη ερευνητή, του Κλάας Ντίγκστρα, παρουσίασε σε άρθρο της η εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 19/02/1955.
Η θεωρία του Ντίγκστρα υποστήριζε την άποψη ότι η Γη είναι επίπεδη και όχι σφαιρική Σύμφωνα με τον Ντίγκστρα, ο Νότιος Πόλος αποτελεί έναν παγωμένο δακτύλιο-όριο του πλανήτη μας. Ο δακτύλιος αυτός έχει μήκος 100.000 χιλιομέτρων και αποτελείται από βουνά ύψους 30.000 μέτρων.
Σύμφωνα με τον Ολλανδό ερευνητή, η αντίληψη περί της σφαιρικότητας της Γης δεν είναι παρά μία σειρά “ψευδών, οφθαλμαπατών, παραισθήσεων και πλανών”.
Ο Ντίγκστρα ανέλυσε την θεωρία του σε συνέντευξη που έδωσε σε Γερμανό δημοσιογράφο. Η συνέντευξη, όπως δημοσιεύθηκε στο άρθρο της εφημερίδας “ΕΜΠΡΟΣ”, παρατίθεται παρακάτω:
ΝΤΙΓΚΣΤΡΑ: Όλα τα μάτια ψεύδονται. Πάρτε παράδειγμα ένα τούνελ. Από την είσοδό του βλέπετε την έξοδο σαν μία μικρή τρυπούλα. Κι όμως, όπως το ξέρετε κιόλας, η έξοδος είναι το ίδιο πλατιά με την είσοδο. Αλλά και ο ορίζοντας είναι μία πλαστή αντίληψη. Αν τον δείτε από μία ακρογιαλιά νομίζετε ότι ο ουρανός ενώνεται με την θάλασσα. Αυτό οφείλεται στον φακό του ματιού μας. Αυτό το λένε “προοπτική”, στην πραγματικότητα όμως δεν είναι παρά μία οπτική απάτη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Συνεπώς δεν υπάρχει ορίζοντας;
ΝΤΙΓΚΣΤΡΑ: Ασφαλώς όχι. Υπάρχει μόνο ένα σημείο που το μάτι γυμνό δε μπορεί να το δει. Έτσι λοιπόν καταλήγω στην θεωρία μου. Η Γη είναι επίπεδη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλά, γιατί χάνεται το πλοίο πίσω από τον ορίζοντα;
ΝΤΙΓΚΣΤΡΑ: Ακούστε καλά: Στέκεστε στην παραλία. Ένα πλοίο φεύγει. Το βλέπετε ολόκληρο για πολλή ώρα. Σύμφωνα όμως με την θεωρία της σφαιρικής Γης αυτό δεν θα ήταν δυνατό. Γιατί το πλοίο, αφού θα είχε διανύσει οκτώ χιλιόμετρα και τέσσερα μέτρα, έπρεπε να χαθεί πίσω από τον ορίζοντα-αν η Γη ήταν στρογγυλή! Αλλά προχωρούμε: Στα δέκα έξι χιλιόμετρα βλέπετε μόνο ένα μέρος του πλοίου. Το άλλο έχει χαθεί, λόγω της “προοπτικής”. Πιστεύοντας ότι η Γη είναι στρογγυλή, νομίζετε ότι το μέρος που δεν φαίνεται έχει χαθεί λόγω της κλίσης της σφαίρας. Κοιτάξτε όμως με ένα κιάλι! Θα δείτε ολόκληρο το πλοίο! Ένα κιάλι όμως δεν έχει την ικανότητα να βλέπει πίσω από την κλίση μίας σφαίρας, όπως και πίσω από ένα βουνό. Βγάλτε την ιδέα της σφαίρας από το κεφάλι σας. Είναι δύσκολο, γιατί την έχετε συνηθίσει. Ο Ήλιος δεν δύει ποτέ. Ο Ήλιος διανύει μεγάλους κύκλους πάνω από την Γη. Όταν απομακρύνεται από τους φακούς των ματιών μας γίνεται μικρότερος, όπως πέφτει και χάνεται ένα αεροπλάνο, που ξεκινάει μπροστά μας πάνω από μία ανοιχτή περιοχή. Προσέξτε κι αυτό: Ένα αεριωθούμενο με ταχύτητα 1000 χιλιομέτρων την ώρα θα έπρεπε-αν η Γη ήταν στρογγυλή-να απομακρύνεται, παρόλο που κρατά την ευθεία, δέκα μέτρα ανά λεπτό, επάνω από την επιφάνεια της Γης. Σύντομα θα έφτανε στην στρατόσφαιρα, αν δεν φρόντιζε να χαμηλώνει αναλόγως. Αυτό όμως δεν γίνεται ποτέ. Μη μου μιλήσετε για τις μαγνητικές δυνάμεις της Γης, γιατί θα σας απαντούσα: Η φυγόκεντρη δύναμη του πλανήτη μας είναι πολύ μεγαλύτερη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα, θαρρώ, πως με ένα αεροπλάνο μπορεί κανείς να κάνει τον γύρο της Γης.
ΝΤΙΓΚΣΤΡΑ: Βεβαίως, έτσι πιστεύουν! Για φανταστείτε για λίγο τη Γη επίπεδη-όπως κι εγώ. Τότε η πορεία του αεροπλάνου δεν είναι παρά σαν τον γύρο που κάνει ένας ποδηλάτης σ’ένα μεγάλο κυκλικό στάδιο. Ο πιλότος προχωρεί με την πυξίδα του. Αλλά αυτή “προσανατολίζεται” πάντοτε με το μαγνητικό κέντρο-το κέντρο της επίπεδης Γης Έτσι γίνεται ο γύρος της Γης. Κι ακόμη: Πετώντας “κατά πλάτος” της Γης, δε σημαίνει τίποτε άλλο παρά το ότι η πτήση γίνεται παράλληλα προς τον Ισημερινό. Μήπως έτυχε κανείς να πετάξει “καθ’ ύψος” της σφαίρας; Από τον Βόρειο Πόλο, δηλαδή, στον Νότιο και από τον Νότιο στον Βόρειο; Κανείς! Ούτε και ο θρυλικός Ναύαρχος Μπερντ, το 1947.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλά, πως φαντάζεστε κύριε Ντίγκστρα τον Νότιο Πόλο;
ΝΤΙΓΚΣΤΡΑ: Στην μέση της επίπεδης Γης είναι ένα παγόβουνο: ο Βόρειος “Πόλος”. Γύρω από αυτόν ταξινομούνται τα διάφορα μέρη της Γης. Τα περισσότερα βρίσκονται επί του Ισημερινού. Ο Νότιος “Πόλος» είναι ένα είδος δακτυλίου, μία τεράστια, παγωμένη λωρίδα, που αρχίζει με επιπλέοντες παγετώνες και συνεχίζεται με βουνά που φτάνουν σε ύψος ακόμη και 30.000 μέτρων. Περιβάλλει όλη την επιφάνεια της Γης επί της οποίας ζούμε. Κανείς δε μπορεί, ούτε θα μπορούσε να τη διαβεί. Κατά τους υπολογισμούς μου, ο παγωμένος αυτός δακτύλιος έχει έκταση 100.000 χιλιομέτρων. Αλλά και η αντίληψη περί Ήλιου δεν είναι σωστή. Τον Ήλιο πρέπει να τον παρομοιάζετε στο σχήμα με ένα κομμένο στη μέση ινδοκάρυδο. Από το κέντρο του εκπέμπονται οι ακτίνες που φωτίζουν εκείνα τα μέρη ακριβώς πάνω στα οποία συμπίπτει η τροχιά του. Εφόσον κινείται πάνω από τον Ισημερινό, είναι φυσικό να κάνει κρύο στους Βόρειο και Νότιο “Πόλους” που βρίσκονται έξω από την τροχιά αυτή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η Γη, λοιπόν, είναι σαν ιπτάμενος δίσκος;
ΝΤΙΓΚΣΤΡΑ: Περίπου, Κανείς δεν ξέρει τι βρίσκεται από κάτω. Πάντως, όχι κατ’ ανάγκη αέρας. Εγώ υποθέτω-μη γελάσετε- ότι “κολυμπάει” επάνω σε νερό. Έτσι δικαιολογούνται και οι παλμοί της, αφού, ως γνωστό, η Γη πάλλεται προς δέκα διαφορετικές κατευθύνσεις, όπως ένα νόμισμα που έπεσε στο δάπεδο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και μία άλλη ερώτηση, κύριε Ντίγκστρα. Πόσο “παχύς” είναι ο φλοιός της Γης;
ΝΤΙΓΚΣΤΡΑ: Κανείς δεν ξέρει. Κανένας θνητός, φαντάζομαι, πως θα μπορέσει ποτέ να το μάθει. Την απάντηση αφήνω για τον κύριο Αϊνστάιν. Ο παλιός Νότιος “Πόλος” δεν υπάρχει. Πιστέψτε με κύριε, έχω αναρίθμητες αποδείξεις. Ο εξερευνητής Έντμον Τράνιν γράφει ότι η περιοχή του Νοτίου Πόλου είναι περίπου τόσο μεγάλη, όσο η Ευρώπη και η Αμερική μαζί. Πώς συμβιβάζεται όμως αυτό με την πίστη ότι είναι ένα μικρό, λευκό σημείο του πλανήτη μας; Ο Σάκλετον δε μπόρεσε να συντονιστεί μέσω ασυρμάτου με την ομάδα του στον Νότιο Πόλο, παρόλο που απείχε 150 χιλιόμετρα μακριά. Εγώ το βρίσκω λογικό. Γιατί σύμφωνα με την θεωρία της επίπεδης Γης, απείχε 20.000 χιλιόμετρα. Δυστυχώς, υπάρχουν δυόμιση δισεκατομμύρια άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη που πιστεύουν ότι κατοικούν πάνω σε μία σφαίρα. Μόνο εγώ, δυστυχώς, γνωρίζω την αλήθεια. Αλλά θα με πιστέψουν;
